Verstuur jij kerstkaarten?
Last updated on December 26th, 2023 at 10:58 am
- Een kaartje als een warm gebaar
- Zelfgemaakte kerstkaarten
- Genres kerstkaarten
- Alleen je naam of een persoonlijke boodschap?
- Zal ik wel, of zal ik niet?
Er zijn inmiddels een stuk of vier kerstkaarten bij ons door de brievenbus gevallen. Die gooi ik in onze kerstboom, die echt multifunctioneel is, en vervolgens denk ik dan: ‘Moet ik eigenlijk niet óók kerstkaarten gaan versturen?’ Maar ja, dan moet ik eerst weer helemaal postzegels kopen.
En ik ben nogal laks met kaarten versturen in het algemeen. Zo ben ik ook niet één van die leuke, attente mensen die een kaart voor een verjaardag stuurt of vanaf een vakantie adres. Ik vergeet het meestal, en als ik al er aan denk een kaart te kopen, dan vergeet ik die vervolgens op te sturen.
Een kaartje als een warm gebaar
Toch vind ik wel dat een kaartje een warm gebaar kan zijn. Een manier om iemand te laten weten dat je aan hem of haar hebt gedacht. Als ik zover ben met mijn gedachten dan begin ik me bezwaard te voelen en vind ik eigenlijk dat ik dus ook kerstkaarten moet gaan versturen. Maar dan wordt mijn innerlijke vrek wakker, en die vindt het zonde van de postzegels.
Zelfgemaakte kerstkaarten
Kerstkaarten kópen vind ik sowieso geen optie, want ik heb in mijn kast nog een hele doos vol met spuuglelijke kerstkaarten die mijn kinderen ooit op hun vorige basisschool hebben gemaakt. Dus dat is het probleem niet. Ook al denken potentiële ontvangers van deze kerstkaarten daar wellicht anders over.
Genres kerstkaarten
Ik vind dat je met de kerstkaart die je verstuurt best iets over jezelf zegt.
- Mijn persoonlijke favoriete kerstkaarten zijn van die zoete, romantische, nostalgische kaarten.
- Een ander heel duidelijk genre vind ik de ‘grappige kerstkaart’. Vaak spelen rendieren die iets grappigs zeggen daar een hoofdrol in.
- Verder heb je nog de algemene wat nietszeggender kaarten: zulke kaarten hebben bijvoorbeeld een plaatje van een brandende kaars of een sneeuwlandschap. En last but not least, natuurlijk de zelfgemaakte 3D-kerstkaarten.
- En dan heb je natuurlijk de e-card. Erg geschikt voor lakse verstuurders zoals ik, maar toch niet zo persoonlijk vind ik zelf. Bovendien moet de ontvanger vaak eerst op een link klikken om de kaart te bewonderen.
Alleen je naam of een persoonlijke boodschap?
Wat betreft tekst houd ik van kaarten waar mensen een persoonlijke boodschap op hebben geschreven. Dus niet een kaart met alleen maar de naam van de afzender. Zulke kaarten geven me het gevoel dat de afzender zuchtend is gaan zitten, en in snel tempo even zijn adresboek heeft doorgewerkt zodat hij het klusje ‘kerstkaarten versturen’ ook weer kon afvinken. Als ik mezelf er al toe kan zetten om kerstkaarten te versturen, dan schrijf ik daar graag een persoonlijke boodschap bij. Dat maakt helaas de drempel om kerstkaarten te versturen meteen een stuk hoger!
Zal ik wel, of zal ik niet?
Mijn huidige status is dat ik in mijn kast dus weliswaar talrijke kerstkaarten heb liggen, maar geen decemberzegels in huis heb. Eigenlijk zit ik een beetje af te wachten wat ik ga doen. Kan ik mijn kerstkaartenlethargie van mij afschudden? Ik weet het niet…
Verstuur jij kerstkaarten?
En heb je een favoriet genre kerstkaart?
Discover more from Huisvlijt, huis, tuin en keuken blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ik stuur er geen. Meestal ben ik te laat en dan vind ik het een beetje onzin om nog te doen. Ook vind ik het zonde van het geld. Ik stuur liever op speciale momenten tussendoor iemand een kaart met de achterliggende boodschap dat ik denk aan diegene, of het nou om iets vrolijks of verdrietigs gaat. Dat zegt wat mij betreft veel meer dan een kaart met Kerst die een maand later weer in de papierbak belandt. Over een paar jaar ga ik misschien met de kinderen kaarten maken voor een paar speciale mensen. Dat lijkt me dan wel leuk.
Dan kun je er ook een gezellig knutselmoment met de kinderen van maken!
Ik ga net als vorig jaar wachten van wie ik een kaartje krijg
en die stuur ik dan eentje terug…ik heb ook enkele vaste
adresjes van mensen die zeker een kaartje krijgen en dit ook
altijd waarderen. De meeste probeer ik zelf te bussen of in
de bus te droppen als ik in de buurt moet zijn met de auto….
Ik hou er wel van om kaartjes te krijgen…heb ook een boekje
waarin ik de mooie tekstjes van sommige mensen schrijf…
Ik probeer ook zoveel mogelijk een mooie tekst erbij te zetten.
liefs
Die tactiek gebruik ik ook vaak. Als mensen ons een kaartje sturen, er eentje terugsturen. Want als iemand de moeite neemt om mij een kaartje te sturen, dan voel ik me lomp als ik niet reageer. Net alsof iemand een bal naar je toe gooit, en jij hem gewoon plompverloren laat vallen en niet opraapt.
Maar deze week ben ik erg aan het rondrennen voor schooldingen, en knip ‘s ochtends in het donker nog haastig takken van struiken zodat de kinderen kerststukjes op school kunnen maken.
Ik heb gewoon de rust nog niet om kerstkaarten te gaan schrijven.
Ik heb meestal geen zin om kerstkaarten te sturen, maar vaak gebeurt er dan toch iets: kom ik een mooie tekst tegen, of een stempel (wij hebben hier in de stad een stempelwinkel met wel 10.000 stempels, gaaf!).
Juist vandaag heb ik een tekst vertaald, die ik van internet haalde.
Het is deze, ik vind hem prachtig:
Als wij, zoals Herodes, ons leven vullen met dingen en nóg meer dingen – als we onszelf zo onbelangrijk vinden dat we iedere minuut van ons leven moeten vullen met actie – wanneer zullen we dan tijd hebben om de lange, trage reis door de woestijn te maken, zoals de wijzen uit het oosten deden? Of rustig naar de sterren te kijken, zoals de herders deden? Of te mijmeren over de komst van het kind, zoals Maria deed?
Ieder van ons wacht een woestijn om doorheen te trekken, een ster om te ontdekken en iets wezenlijks vanbinnen om tot leven te wekken.
Geschreven door Rhonda E. McCulloch in 1920
(vertaald door Liesbeth)
Beetje mooi lettertype zoeken, wat knippen en plakken en je hebt een kerstkaart.
Je mag deze tekst gebruiken, als je wilt!
Groetjes,
Liesbeth
Liesbeth dat is werkelijk een prachtige tekst! Die ga ik vandaag eens de hele dag tot mij door laten dringen.
Wij zijn traditioneel erg laat met het versturen van kaarten, maar sturen die in ieder geval naar de oude ooms en tantes die nog leven. Daarna kijk ik wel hoeveel zin ik nog heb. Ik vind december daarnaast een mooie maand om meer tijd te nemen voor wat langere telefoongesprekken met mensen die me na staan maar die we niet regelmatig zien.
Ik breng, meestal op kerstochtend, in de buurt wat rond en stuur naar de allernaaste familie. Uiteindelijk gaan er toch vaak nog zo’n 20/30 de deur uit. Maar vroeger waren dat er wel 100. Verschil is wel dat ik toen nog heel veel kon geven, b.v. in de klas. Nu woont iedereen ver weg en moet het allemaal verstuurd worden.
Dat is een heel stuk minder zeg. Als je ze gewoon rond kunt brengen, spaar je in ieder geval de postzegels uit.
Tja, ik was van plan er dit jaar ook voor eens en altijd mee te stoppen want ik hou dus helemaal niet van dat verplichte gedoe. Maar dochterlief kwam thuis met een actie van school om de school weer aan geld te helpen hadden alle kinderen eenkerstkaart ontworpen waarvan jij als welwillende ouder weer setjes van kon nabestellen… Dus, vijf setjes van vier kaarten gekocht want dan kon dochter een of ander dom kadootje uitzoeken..
Ik erger me altijd zo aan dit soort acties van school! Nu ben ik dus verplicht om kaarten te sturen:(
Grrrrr..
Dat hadden wij dus vorig jaar! En omdat het je eigen kinderen zijn, wil je ze ook niet teleurstellen. En die kaarten zijn nog best duur… En het geld was inderdaad ook voor de school, en dat terwijl ik regelmatig lees dat scholen best veel geld hebben.
In deze tijd van alles snel en digitaal waardeer ik een echte kaart veel meer. Ook al staat er alleen een naam op. Hij is wel geschreven uit goedheid. Ik vind het daarom ook erg leuk een kaart te ontvangen en te sturen. Ik vind het jammer dat steeds minder mensen dit doen en het als verplichting zien.Of het makkelijk met 1 klik via de mail afdoen. Ik vind het een moment om weer eens te overzien wie dit jaar belangrijk voor me is geweest en vind dat momentje van bezinning in deze tijd even heerlijk (gossie ik lijk wel 80+ hihi)Wachten op van wie ik wel of niet een kaart krijg doe ik niet.Dan lijkt me idd het gevoel van moeten opkomen. Ik kies zelf mensen uit die ik belangrijk vind en de ander neem ik aan doet t zelfde. Zo maar iedereen sturen doe ik dan ook niet, echt de mensen om me heen waar ik wat mee heb. Al speelt ergens in mn hoofd wel mee dat ik de kosten van de postzegel en dit moment de decemberzegel belachelijk hoog vind geworden, en dat dit dus (terecht) mensen weerhoud eraan te beginnen. Ik calculeer het gewoon al eerder in..
‘Geschreven uit goedheid’ vind ik een mooie gedachte. Op die manier een kerstkaart krijgen geeft een warm gevoel!