Verhuizen met kinderen
Toen we vier jaar geleden naar het platteland verhuisden, vond ik dat best een grote beslissing. Vooral vanwege de kinderen.
Wat hielp, was dat ze gewoon naar dezelfde scholen konden blijven gaan. We doen nog steeds de boodschappen bij dezelfde supermarkten, en ik ben nog steeds lid van dezelfde bibliotheek. Erg ver gingen we dus niet. We verlieten alleen de stad en wonen nu 8 kilometer verderop.
Toch was het echt een enorme verandering.
Voor Het Moederfront publiceerde ik een artikel over Verhuizen met kinderen en hoe dat je kunt aanpakken.
Lees ook mijn post over een housewarming geven.
Ben jij wel eens verhuisd met kinderen?
We zijn nu 1 keer verhuisd met kind en binnenkort de volgende keer. Maar hij is nog zo super jong dat ik weinig problemen voorzie.
Bij hele kleine kinderen is het inderdaad weer makkelijker volgens mij. Toen wij van Arnhem naar Doetinchem verhuisden was mijn jongste dochter 9 maanden, en die had er het minst last van.
Wij zijn 1 keer verhuisd met de kinderen, nu bijna 2 jaar geleden, zelfde stad, andere wijk, maar 5 min vanaf ons oude adres, dus in feite is er niks veranderd voor ze.
Was alleen hun ouderlijk huis zeg maar, mijn dochter is er geboren, was meer voor mij een emo momentje dat we echt gingen verhuizen, maar voor hun viel het mee, ze kregen natuurlijk ook een grotere kamer en eigen badkamer;)
Die moeten ze wel delen hoor, niet allebei een eigen badkamer..
Die emotie omdat je bevallen bent in een huis herken ik Marjolein. Als ik daar nu aan denk dan herinner ik me zelf er maar aan dat ik in dit huis ooit geboren ben : )
Fijn voor je dochters dat ze een eigen badkamer hebben!
Ob dat is helemaal speciaal als je er zelf geboren bent zeg!
Ik heb 1 dochter en 1 zoon ;)
Groetjes, Marjolein
Ja, dat is inderdaad wel speciaal. Hoewel ik beslist met een bepaalde melancholie terugdenk aan de twee huizen waar mijn kinderen geboren werden terugdenk.
Wij zijn ook een keer verhuisd maar dat was toen de oudste nog klein was. Hij heeft er niet veel van meegekregen. We denken er wel eens aan om weer eens te verhuizen maar vooral de oudste kan zich daar heel erg druk over maken. Hij heeft hier al zijn vriendjes en vriendinnetjes dus denk niet dat we het snel zullen doen.
Zo gauw ze vriendjes en vriendinnetjes krijgen zou ik het ook lastiger vinden. Ondanks dat wij maar 8 kilometer verderop gingen wonen bleek de vriendschap met de buurjongetjes hier niet tegen bestand! Terwijl ze destijds dagelijks met elkaar speelden.
Het is niet zo dat ze elkaar niet meer mogen, maar ze spreken nooit meer af.
Toen onze kinderen in groep 6 en in groep 3 zaten, zijn we verhuisd, 60 km van onze vorige woonplaats. We verhuisden in de kerstvakantie, zodat ze het nieuwe jaar op de nieuwe school begonnen. Daarvoor waren we al een paar keer wezen kijken en proefdraaien. Het verliep zonder problemen, ze hadden snel nieuwe vriendjes en vrindinnetjes. Dat schooljaar gingen we wel regelmatig naar onze oude woonplaats voor feestjes en speelafspraken bij oude vriendjes en vriendinnetjes en kwamen er ook kinderen uit de oude woonplaats wel eens spelen bij ons of op verjaardagsfeestjes.
Wij verhuisden ook in de Kerstvakantie! Dat is een mooi moment om dat te doen vond ik ook. Fijn dat ze het zo snel naar hun zin hadden op de nieuwe plek.
Het meest lastige lijkt me inderdaad als ze wel naar een andere school hadden gemoeten, maar ik kan me voorstellen dat het alsnog een hele verandering is! Zelf ben ik nog nooit verhuisd dus ik kan niet uit ervaring spreken ;).
Ik vond verhuizen zonder kinderen al een hele klus ;-).
Ja, verhuizen is een enorme klus! Je moet zo enorm uitputtend opruimen vond ik. Er is geen genade. Je kunt nergens van denken: ‘Dat doe ik later wel.’ Alles moet.
Ik vind verhuizen zonder kinderen al horror! Haha!
Spullen inpakken, een maand in de tipi wonen, twee maanden in vakantiewoningen in Noorwegen, huis vinden, spullen laten overkomen, uitpakken. Zonder enige stress eigenlijk. Als ik niet ga stressen, doen de kinderen het ook niet.
Wij verhuisden toen de oudste 6 en de middelste (toen nog jongste) 1 was. Een complete volksverhuizing met veel impact, zeker voor de oudste. Hij moest als kind zijn veilige leefomgeving met oppasgezin en basisschool achter laten en opnieuw beginnen. Dat is geen kleinigheid!
Ik moet er niet aan denken om weer te verhuizen met ons gezin van vijf!
Wij zijn vorig jaar in hetzelfde dorp verhuisd en dat vond Anna alleen maar leuk (vooral omdat we een grotere tuin kregen met een zandbak ;-)) Ik ben zelf als kind heel vaak verhuisd en ik vond het altijd rete-spannend om weer op een nieuwe school te komen. Ik vind nu ook dat ik al veel te lang op dezelfde plek woon (dus wel in een nieuw huis) ;-)
Wat bijzonder dat je het als kind leuk vond om op een nieuwe school te beginnen! Je hebt vast een avontuurlijke geest. Want meestal hoor je toch dat kinderen een nieuwe school vooral spannend vinden.
Nog nooit verhuisd met kinderen, maar ik heb ze dan ook niet. Als ik erover nadenk bedenk ik me hoeveel meer er zou bij komen kijken. Ik vind verhuizen met zijn 2en al een klus
Mij dochter was te jong toen we gingen verhuizen, maar het platteland is wel mijn droom
Het platteland is volgens mij van veel mensen een droom. En het is hier ook prachtig wonen maar weet je: als ouder is het wel meer gedoe. Want kinderen kunnen minder snel zelf ergens naar toe.
Wij zijn 30 km verderop gaan wonen, zo’n 3,5 jaar geleden. De oudste zoon is na een jaar terug naar ginds verhuisd, hij werkt daar en elke dag de files trotseren hing hem al gauw de keel uit. De tweede studeert in dezelfde stad dus dat was geen probleem. De 3 jongsten moesten veranderen van shool, maar dat is reuze meegevallen. Wij zijn in juli verhuisd, dan is het hier grote vakantie. Eigenlijk zijn mijn man en ik teruggekeerd naar onze roots maar de kinderen zijn dus elders opgegroeid. Wel raar voor hen, wij kennen hier alles en ze zitten soms met open mond te luisteren naar verhalen uit onze jeugd, waar we weleens over beginnen als we door een of ander bos ofzo wandelen.