Volg de routine – maar wat als er een stier uitbreekt?!
Om mezelf staande te houden in deze storm op mijn levenspad, volg ik zorgvuldig de broodkruimels van mijn routines. Zo kom ik mijn dagen door.
Eén daarvan is mijn dagelijkse hardlooprondje.
De route wordt bepaald door de dag van de week
Maar wat als er een stier uitbreekt?!
Commotie op de zandweg achter ons huis
Gisteren toen mijn man en ik naar het appartement van onze dochter Lucy waren, ontstond er een commotie op de anders zo rustige zandweg achter ons huis. Om een beeld te schetsen: als er twee mensen op een dag langsfietsen zeggen mijn man en ik al tegen elkaar: ‘Jeetje, wat is het druk vandaag.’
Maar gisteren wemelde het ineens van de auto’s en politiewagens.
Want er was een stier ontsnapt.
Gevaarlijke stier ontsnapt in Westendorp!
En nog een gevaarlijke ook.
‘Wie het losgebroken dier ziet, krijgt het dringende advies hem niet zelf proberen te vangen, maar 112 te bellen. ‘De stier is echt gevaarlijk.’ (Bron: Omroep Gld)
De ontsnapte stier haalde zelfs het landelijke nieuws.
Kan ik dan wel mijn dinsdagrondje lopen?
En laat nou mijn dinsdagrondje rondom Westendorp zijn. Na alle enge waarschuwingen durfde ik die kant niet uit te gaan. Dus liep ik vanochtend mijn woensdagochtendrondje.
Met een mengeling van verdriet en zorg.
Spiedend keek ik om mij heen.
Vrezend voor die enge stier, en probeerde alvast te bedenken wat dan de beste vluchtroute zou zijn. ‘Dan spring ik over de sloot en klim over het schrikdraad,’ besloot ik. Maar een eindje verderop zag ik een boom die mij ook heel geschikt leek.
‘Daar kan ik dan snel inklimmen,’ vond ik.
Maar gelukkig kwam ik de stier niet tegen.
Inmiddels is hij weer terecht.
Hij is gewoon zelf zijn hok weer ingelopen!
En ik heb gemerkt dat ik nog hecht aan mijn leven.
Meestal als de dieren in staat zijn om terug te keren, doen ze dat ook.
Gewoon omdat ze weten dat ze daar eten krijgen.
Vroeger kon ik zonder problemen met onze hengst de wilde natuur in gaan.
Ik had nooit bang om verloren te rijden. Wist ik niet meer waar ik was, dan liet ik de hengst gewoon zijn ding doen. En voor ik het wist stonden we alweer thuis.
Ik wist niet dat paarden ook zo goed de weg naar huis konden vinden!
Dat is een mooie conclusie 🙂
Toppertje
De stier heeft je vandaag iets heel bijzonders gebracht!
Ja, eigenlijk wel hè?
Dat laatste is een mooi moment…
Morgen mag je het rondje van dinsdag lopen. Die stier wilde niet ontsnappen, maar gewoon even zijn benen strekken. Hij had het jou al zo vaak zien doen.
Love As always
Dimario
: )
Dat een stier zo’n mooi inzicht kan geven. <3
Goed stuk! Ik heb moeten glimlachen (bitterzoet) om je laatste zin.
Dit blog ga ik bewaren. Stukjes die ik zoal lees op internet die mij inspireren, hoop geven, mij laten lachen of huilen of waarin ik me herken bewaar ik in een speciaal document.
Dankjewel Misty. Wat fijn dat dit stukje waardevol voor je is.
En dat is toch ook weer goed om te merken, dat je nog hecht aan het leven. Je andere kinderen en je man en je moeder hebben je ook nog nodig. Heel veel sterkte allemaal, want voor jullie allen zal het rouwen niet steeds gelijk op lopen…
Ik vind loslopende stieren heel eng trouwens… Wel fijn dat hij zelf terug ging naar zijn hok.
liefs, Alice K.
Een stier moet je niet in de weg lopen, kan hij heel heftig op reageren. Hans
Dat laatste is een mooie ‘ontdekking’ in deze tijd. Maar phoe, ik zou ook echt bang geweest zijn.
Voor dat laatste zinnetje kun je de stier bedanken
Vooral in deze periode lijkt me je standaard dingen zo een fijne houvast, ja en als je dat niet je standaard blokje kan lopen… Ik vroeg me wel af zou dat beest zo maar elk mens aanvallen?
Oei! Daar zou ik ook niet blij van worden. Fijn dat je die stier niet tegen kwam.. En die laatste zin vind ik ook fijn. Dikke knuffel, Nicole!
Dankjewel.