Reality check voor (thuisblijf)moeders
‘En als mijn jongste naar de basisschool gaat, dan ga ik weer aan de slag!’
Dat heb ik al menig moeder horen verkondigen.
Inwendig schud ik dan een beetje mijn hoofd… Want ze hebben buiten het schoolsysteem gerekend.
Het klinkt zo logisch: als alle kinderen op school zijn, heb je overdag de handen vrij! Maar in de praktijk heeft je kind regelmatig onverwachts vrij en wordt er van alles georganiseerd op school waarvoor je als ouders moet komen kijken. En dan hebben we het nog niet eens over de schooltijden, die meestal niet aansluiten op de werktijden van ouders.
En zo zijn er wel meer ideeën over het thuisblijfmoederschap die in de praktijk heel anders zijn.
Daarom heb ik een Reality Check geschreven voor thuisblijfmoeders. Om ze de valkuilen te laten zien, waar ze anders misschien in waren gerold.
Heel mooi!
Een hart onder de riem en een waarschuwing tegelijk.
Ik werk parttime en heimelijk droom er ik van om fulltime het huishouden te runnen, maar nee, ik moet het niet idealiseren.
Ik werk ook partime mijn jongste is 14 maar ik vind het er niet makkelijker op worden
Toen al de kinderen (3) jong waren en ik thuis was en 4 keer p dag naar school renden
vond ik het een stuk minder ingewikkeld dan nu .
Want al het huis werk blijft ook gewoon bestaan en boodschappen doen en koken ook.
Nu werk ik elke dag een paar uur dat is zo onstaan omdat binnen schooltijden zoveel uren niet zitten .
Andrea
Met de leeftijd veranderen ook de dingen die je met kind doet/moet doen. De eerste 3-4 jaar vooral verzorgend en dan worden ze zelfstandiger en willen dingen zelf doen.. Na de basisschool hebben ze vaak veel meer aandacht nodig, een luisterend oor, klankbord of boksmaatje om tegenaan te schoppen. Zeker als er meer kinderen zijn wordt je vorm van zorg nog veel meer verdeeld.
Ouder blij je hoe oud ze ook zijn, als 65-jarige merk ik nog steeds dat mijn moeder wil “zorgen” en ga je op een andere manier weer voor hen zorgen.
Het leven is leuk in al zijn facetten!
Ja, dat klopt zeker! Vond de werkdagen vroeger ook vaak wel gestroomlijnder dan de dagen met de kindjes die anderhalf jaar schelen. En nu de schooldagen gestroomlijnder dan de vakantiedagen.
Nu is m’n man ook veel thuis en dat scheelt, maar op een gemiddelde dag thuis had ik het echt wel drukker dan op mijn werk. Niet dat ik daar zat te niksen, maar ‘t is zo’n gevlieg heel de dag. Want inderdaad, je bent thuis en dat betekent toch dat je een groot deel van de dag achter je eigen kont -en dat van de kinderen- op loopt te ruimen.
Maar ik vind het nog steeds het beste besluit ooit en ik heb zo blij dat ik er voor ze kan zijn en alles van ze beleef. Hoe graag ik ze soms ook, al was het maar effetjes, achter het behang zou willen plakken.
Gelukkig is dat gedoe met school hier heel anders: ze kunnen met de schoolbus, er is geen pauze thuis tussen de middag en ouders wordt hoogstens gevraagd bij te springen bij de dingen die de ouders zelf organiseren, zoals een ‘borrel’ met fruit en koek ‘s avonds omdat het bijna zomer is, bijvoorbeeld. Dus over een jaar of zes krijg ik misschien toch nog wel eens tijd voor andere dingen ;)
Waahhaha Val dat dacht je maar! Pubers krijg je dan, en die kunnen zich zelf aan en uitkleden maar de rest moet je echt mega begeleiden. Mijn broer is leraar die zegt altijd die kinderen komen thuis om een uur of twee vader en moeder zijn aan het werk, en dan wordt er alles gedaan behalve huiswerk gemaakt. Ik vind deze tijd soms nog wel zwaarder dan toe nze nog klein waren en ben blij dat ik thuis ben. Soms trouwens ook niet..
Ik vind de puberteit ook pittig. Soms verlang ik wel eens terug naar de babytijd waarin ik ze in de box kon leggen, en dat ze daar dan veilig bleven liggen. Als pubers verdwijnen ze veel meer uit je blikveld en moet je ze meer los laten. En dat is soms best moeilijk!