Mijn vader zit in een doos.
Mijn vader zit in een doos.
Het klinkt als de titel van een kinderboek.
Mijn vader zit in een doos
Na zijn crematie konden we hem in deze doos ophalen. In eerste instantie had mijn moeder het plan hem in een mooie urn te doen. Ze kocht bij de kringloop een mooie pot, en liet daar door een handige kennis een mooie deksel voor maken. Dezelfde kennis die ook de doodskist heeft getimmerd.
Maar vervolgens voelde het niet goed om hem in die pot te doen.
Zo’n pot is veel te dicht
Veel te beperkend en beklemmend.
Nu gaan we mijn vader uitstrooien op een betekenisvolle plek.
Dan zit mijn vader niet meer in een doos.
Dan is hij overal.
Eigenlijk is hij dat nu al.
Een definitief afscheid… Ik wil in ieder geval niet in een Urn ergens op de kast belanden.
niet gemakkelijk om afscheid te moeten nemen
Om de titel moest ik wel even lachen.
Mooi idee om je vader uit te strooien. Mijn best vriendin strooien we ook uit op verschillende plekken die belangrijk voor haar waren. Ze ligt in ieder geval al op Lanzarote. :)
Uitstrooien, het ultieme afscheid. Zo voelde ik het bij de as van echtgenoot.
Goh. Doet me denken aan toen mijn vader overleed. Destijds mocht je as niet zomaar ergens uitstrooien. Achteraf hebben we spijt dat we dat niet toch gedaan hebben. Ik bedoel; wie checkt of er nog wat in die urn zit? Fijn dat jullie een mooi plekje kunnen zoeken. En inderdaad; je vader is overal.
Dat vind ik heel mooi, dat zinnetje: ‘Dan is hij overal’. Zo voel ik het ook
Dat is mooi: dan is hij overal.
Dat lijkt me een heel erg heftig moment, dus sterkte voor als het moment daar is!
Dankjewel Naomi.
Dan is hij overal.. Mooie gedachten.
Mijn beide ouders zijn uitgestrooid op het terrein van het crematorium maar ik zeg altijd, ‘de oudjes waaien met alle winden mee… Áls het hard waait zijn ze altijd bij me. En het waait vaak hard in Nederland.
Wat een fijne gedachte Rianne!