Leugentje om bestwil die we onze kinderen vertellen: 7 x
Last updated on November 5th, 2022 at 01:39 pm
- Wat is een leugentje om bestwil?
- 7 x Leugentje om bestwil
- ‘Ze zijn gesloten!’
- ‘Ik heb geen kleingeld’
- ‘Het is op!’
- Klassieke leugentjes
Vertel jij je kind altijd de waarheid? Of komt er ook wel eens een leugentje om bestwil over je lippen? Bijna iedere ouder zegt wel eens dingen die niet helemaal waar zijn. Meestal met edele motieven. Een leugentje om bestwil kan bijvoorbeeld zijn om je kind te beschermen, of om zijn of haar onschuld te bewaren.
Wat is een leugentje om bestwil?
De term zegt het al: een leugentje om bestwil is een leugentje met goede bedoelingen. Je vertelt niet de waarheid omdat je denkt dat dit beter is voor iemand anders. Op de site van het Nederlands woordenboek definiëren ze het als volgt:
‘een leugen met een goede bedoeling.’
Maar sommige leugentjes zijn ook gewoon om je eigen leven wat makkelijker te maken…
Laten we er eens een aantal op een rij zetten.
7 x Leugentje om bestwil
‘Ze zijn gesloten!’
Heb jij kinderen die helemaal wild worden als ze de grote gele M van MacDonalds zien? Menig ouder verklaart op ferme toon: ‘ Ze zijn gesloten!’ Simpelweg omdat dit makkelijker is dan te zeggen: ‘We gaan daar nu niet naar toe.’ Want dan krijg je discussie. Door er op spijtige toon aan toe te voegen: ‘Aaaah, wat jammer nou zeg,’ geef je je kind vervolgens ook nog het gevoel dat hij begrepen wordt.
‘Ik heb geen kleingeld’
Aan deze heb ik me wel eens schuldig gemaakt. Het is allemaal de schuld van die exploitanten die van die rijdende olifantjes/paarden/auto’s bij een supermarkt zetten, waar kinderen dan prompt op of in willen. Maar zo’n ding gaat pas bewegen als je er geld in gooit. Dus vandaar het leugentje om bestwil: ‘Ik heb geen kleingeld.’
‘Het is op!’
Als je kind om iets loopt te zeuren, en van geen ophouden weet dan is zeggen dat iets op is vaak een effectieve manier om er van af te zijn. Als het bijvoorbeeld 30 graden is en je kind loopt te zeuren om een ijsje dan is: ‘Het is op!’ de meest effectieve methode om een eind aan het gezeur te maken.
Klassieke leugentjes
Naast bovenstaande leugentjes om bestwil heb je ook nog de klassieke leugentjes. Die zijn onderdeel van onze cultuur, en eigenlijk bedoelt om het leven van het kind leuker te maken. Zoals Sinterklaas en de Tandenfee. Ook een klassieker is: ‘Als er haan kraait blijft je gezicht voor altijd zo staan!’
Een vriendin van me vertelde dat haar moeder zei dat ze kon zien dat ze jokte doordat er dan een kruis op haar voorhoofd verscheen! En mijn moeder beweerde dat ze het aan onze pink kon voelen als we jokten.
Lees ook: Hoe vertel je je kind dat Sinterklaas niet bestaat?
Welke leugentjes om bestwil heb jij wel eens verteld? En met welke groeide jij op?
Discover more from Huisvlijt, huis, tuin en keuken blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Hahaha… ik gebruik ze allemaal denk ik, alleen val je wel eens door de mand als er veel leeftijdsverschil tussen je kroost is en de oudsten je ‘verraden’ tegenover de jongste.
Ja, dat is lastig inderdaad!
niet alleen mijn kinderen maar ook mijn kleindochters jok ik voor., liegen vindt ik een groot woord. Sinterklaas. kerstman. paashaas dat zijn de leugentjes waar we allemaal collectief aan deelnemen daarnaast heb ik mijn (klein)kinderen altijd wijsgemaakt dat ze vooral hun korstjes van het brood moesten opeten zodat ze snel leerden fluiten. Op de jongste na kunnen ze allemaal fluiten. groet Cisca Servie
Dat is een positief leugentje! Dat je iets kunt als je iets doet. Die vind ik wel leuk! Ik kende deze ook nog niet.
Ik had er moeite mee om mijn jongens het sinterklaassprookje te vertellen. Als kind vond ik het echt heel erg dat Sinterklaas niet bestond. Ik was een serieus kind en vroeg me af hoeveel er dan nog meer gejokt werd. Jezus zou dan ook vast niet bestaan…
Ik wilde ze toch het plezier gunnen en wist niet goed hoe er mee om te gaan en heb ze het sprookje dus verteld. Oudste zoon maakte er niet zoveel ophef van, jongste zoon was kwaad en beledigd en vond terecht dat we tegen hem gelogen hadden.
Ik kan me niet zo goed herinneren hoe en waarover we gejokt hebben tegen de kinderen, ze hielden niet van McDonalds eten, toen ze nog iets jonger waren, hadden ze een strikt koemelkvrij dieet. Dat was niet leuk, maar het scheelde wel heel veel gezeur want veel snoepgoed werd niet als zodanig herkend.
Het hangt dus ook heel erg van het kind af, hoe ze reageren op het verhaal van Sinterklaas. Mijn middelste zusje werd ook heel erg boos. Maar mijn kinderen haalden alleen maar hun schouders op….
Alleen het verhaal van sinterklaas houden we aan. Verder zijn we erg eerlijk tegen zoon. Het schiet ook niet op om te liegen over zaken. Dat lukt als ze klein zijn, maar op een gegeven moment trappen ze daar echt niet meer in.
Betrouwbaar zijn vindt ik belangrijk. Ja is dus ja en nee is nee. De binnenspeeltuin is dus gewoon open, maar we gaan er niet heen – en zo geldt dat ook voor andere dingen. Zoon vindt dat niet altijd leuk, maar accepteert het wel.
M’n opa en oma zeiden dat je als je je korstjes at kon fluiten, maar dat heb ik nooit geloofd want ik kon al fluiten… :P M’n ouders alleen over Sinterklaas eigenlijk maar als ik vroeg of hij echt was waren ze ook gewoon eerlijk. Gelukkig maar, gewoon eerlijk zijn en het uitleggen werkt het best, want als uitkomt dat het niet waar was… Mij werd gewoon verteld dat ik niets meer kreeg of dat we ergens gewoonweg niet heen gingen. Ik heb echt een hekel aan liegen ook al is het iets kleins en zou het zelf ook nooit doen.
Haha, herkenbaar. Ik denk na maar ik weet even geen andere leugen ;-).
Heel herkenbaar, als stagiair in de kinderopvang hoorde ik ze vaak haha. Ook ‘nee, die zijn niet thuis; als de kinderen vragen of ze mogen spelen of naar opa en oma mogen.
Oh ik voelde me echt een verrader naar mijn kids toe toen ik dit stukje van je las. Zo heb ik er nooit naar gekeken namelijk, het is idd meer uit gemakszucht. Ik heb het ‘het is gesloten’ vaak gebruikt. Anders is het met de Sinterklaas-leugens. Daar heb ik wel goed over nagedacht en heel bewust keuzes gemaakt. Nog een heel artikel aan gewijd op srsck toen ook ;)
Sinterklaas natuurlijk wel, de kerstman en paashaas deden wij niet aan. Ook “die zijn gesloten” en “ik heb geen kleingeld” heb ik wel eens gebruikt.
Of dat nou echt leugens zijn….?
Ik denk dat op de werkvloer veel gelogen wordt. Hoe vaak mijn baas zei: “Zeg maar dat ik er niet ben”, als er voor hem gebeld werd. Of dat ik moest zeggen dat de dokter naar een spoedgeval was. Of dat hij een bijscholingsdag had, terwijl hij gewoon vrij was. Patienten pikken eerder dat de dokter zich laat bijscholen dan dat hij op een terras zit…
Een spoedgevoel klinkt zo ernstig. Dat zou ik als patiënt echt zo accepteren. En bijscholing klinkt inderdaad beter dan de ‘de dokter zit lekker op een terrasje’ : )
Liegen is iets waar ik een ontzettende hekel aan heb. Zeker tegen mijn kinderen. Behalve het sinterklaassprookje tot aan een zekere leeftijd, heb ik nooit gelogen tegen ze.
Misschien is het gemakkelijk om te zeggen dat iets op is of gesloten. Maar ik legde altijd uit waarom iets niet kon bijvoorbeeld. Dat werd wel gewaardeerd en nu ze volwassen zijn vertrouwen ze me nog steeds volkomen.
Als kind voelde ik het gewoon als volwassenen tegen me logen. Dat vond ik vaak heel naar en dat wilde ik mijn kinderen niet aandoen.
Zelfs met het Sinterklaas gebeuren had ik het zelf moeilijk om die leugen vol te houden. Toen ik het ze uiteindelijk vertelde begon de oudste meteen na te denken; God bestond dan dus ook niet en de koningin ook niet! Dat laatste hebben we nog op kunnen lossen door de jongens een tekening te laten maken en die op te sturen naar de koningin, ze kregen toen een brief en een foto van de koningin teruggestuurd (zo leuk).
Wat leuk dat er een brief terugkwam van de koningin zeg! Een beter bewijs bestaat er niet.
Eerlijk gezegd maak ik me er ook weleens schuldig aan. Het is inderdaad gemakzucht. Eigenlijk heel kwalijk dat we dat doen. We tolereren ook niet dat onze kinderen tegen ons liegen toch?
Bij ons zeiden ze altijd als de klok 12 uur slaat, blijft je gezicht zo staan. :P
Zelf weet ik niet echt welke leugentjes mijn ouders ons vertelden (behalve sinterklaas en de kerstman dan).
Ik weet wel dat mijn oma vroeger altijd tegen mijn moeder zei dat, als ze de korstjes van haar brood niet op at, ze geen lang haar zou krijgen.
LOL! Die korstjes hebben heel wat op hun geweten! Je kunt er van fluiten en ze helpen dus ook om je haar te laten groeien.
Hahahaha ja met welke… ik denk wel met allemaal behalve van die gele paal, want die bestond nog niet in mijn tijd, hahahaha Die kwam pas heel veel later en ja, wij waren toch al Febo gangers ;-)
Ook hier heeft mijn moeder ze allemaal wel gebruikt bij mij en zoals de ritjes bij de winkels, wist ik dat een opa dingetje was, als opa erbij was mocht ik er weleens op maar ik vond dat zelf nooit zo echt heel erg leuk of zo. Dan liever naar de kermis.
En met mijn kind, bij allen ook wel gebruikt of gewoon de waarheid, er is geen geld voor, en helaas was dat meestal waar, maar ze wist ook, als het er wel was, dat mama de eerste was om haar mee te nemen naar…
X
Ik haat het als mijn kinderen liegen. Ik doe dat dus ook niet tegen hen. Gele M.? Speeltoestel? Nee. En de uitleg erbij luidt: nee is een antwoord. Ik hoef geen verklaring te geven aan kleine kinderen.