Kweken gymlessen sporthaters?
Last updated on July 10th, 2023 at 10:46 am
Ik had op school een hartgrondige hekel aan de gymlessen. Ik was er ook nog eens hartstikke slecht in. De horror van volleybal en honkbal staat me nog levendig voor de geest.
Door die stomme gymlessen deed ik de overtuiging op dat sporten Stom was. Pas toen ik begin 30 was, ontdekte ik dat hardlopen eigenlijk best oké was.
Hoe effectief zijn gymlessen?
Ook al zie ik zeker het nut van gymlessen op school in, vraag ik me tegelijkertijd hoe effectief ze feitelijk zijn… Mijn kinderen hadden er tenminste altijd een hekel aan. Terwijl ik heel overtuigend loog dat gym goed voor ze was en dat het Leuk was.
Leestip douchen na de gym
Hoe ervaarde jij gymlessen op school?
Discover more from Huisvlijt, huis, tuin en keuken blog
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ow, ik had er ook een ontzettende hekel aan! Ik hoop dat mijn kids het wel leuk vinden….
Op de basisschool slagbal spelen buiten op het gras vond ik wel leuk. Verder ook geen fan van sporten. Vooral dat altijd als een van de laatste gekozen worden was niet fijn.
Ja, wat is dat toch akelig hè? Waarom doen gymleraren dat toch: kinderen laten kiezen… Zoveel mensen hebben daar nare ervaringen door.
Ik vond het juist erg leuk om allerlei verschillende sporten te beoefenen. Ik had alleen een hekel aan de cooper- en shuttletest.
Mijn hele schooltijd was overigens een hel maar dat is een ander verhaal ;)
Best bijzonder dat je gym leuk vond, maar dat de rest van je schooltijd naar was Anke. Gymles vond ik altijd bij uitstek nare lessen. Zo zie je maar weer hoe verschillen we kunnen zijn : )
Ik bedoelde niet zozeer dat de gym wel leuk was en de rest niet, meer dat de hele periode een hel was vanwege langdurig en ernstig gepest. Binnen die hel vond ik de gymlessen wel een van de leukere ;)
Wat akelig dat je zo ernstig werd gepest Anke! Knap dat je het hebt volgehouden zeg!
Geloof het of niet, wat was ik blij, nou ja, toen ik op mijn 15e een voetbalknie opliep, met basketballen nog wel. Dat betekende toen, begin jaren 60, een operatie, zeker 14 dgn ziekenhuis, geen revalidatie erna(ik kreeg wat oefeningen voorgeschreven mn een zware boodschappentas optillen met mijn voet herinner ik me) dus met sporten was het daarna afgelopen. Ik was immers geen bekende voetballer,die kregen wel begeleiding na zo’n ingreep.????. Maar ik was wel van die stomme gymlessen af.
Zo’n voetbalknie is natuurlijk geen pretje, maar ik kan me goed voorstellen dat je blij was dat je verlost was van de gymlessen!
Spijbelen deed ik alleen bij gym. Zegt genoeg. Op de basisschool moest ik bij gym mijn bril afzetten. Gevolg natuurlijk dat je het allemaal niet goed ziet. Niet goed voor de motoriek, hoewel ik wel lenig was. Ik was als kind al vaak benauwd en moe, maar ik dacht dat ik niet genoeg mijn best deed. Dat ik astma had, kwam pas veel later uit. Wat ik wel leuk vond was volksdansen met de gymles. En in het doel staan vond ik leuk en ik was er goed in. Bijkomend voordeel voor mij was dat je minder hoefde te lopen ;-)
Wat grappig dat jullie volksdansen deden bij de gym! Dat had ik denk ik ook wel leuk gevonden.
In de derde leerden de meisjes een dansje en mochten de jongens komen kijken. Waardeloos vond ik dat!
Dat vind ik ook wel een ongelukkige constructie! Zeker op die leeftijd!
ja vreselijk gym op school, ik deed alles om er onder uit komen.
Mijn kinderen hadden er ook altijd een hekel aan.
Oh, wat zit jij nu weer voor oude trauma’s op te rakelen ;)
Vreselijk. Van die enthousiaste volleybalmensen die een bal mijn richting op gooiden terwijl ik net gezellig stond te dagdromen. *deng* en *au*
Ja, ja, precies :D
Haha, een blauwe plek op je ziel! Ook deze kneus herkent zich :-(
Vreselijk die gymlessen. Toen ik rond mijn 30-ste naar yoga ging, was dat een verademing. Geen dwang of competitie. Gewoon bewegen en ontspannen.
Ja, bewegen kan best heel fijn zijn! Alleen niet in de vorm van die rottige gymlessen.
Ooo, die foto! Grappig en gruwelijk tegelijk.
Ik vond school in het algemeen nogal stom en gym het allerstomst.
Hoewel ik jarenlang op turnen zat en dat heel leuk vond. Als het maar individueel kon, in mijn eentje in de ringen hangen…..maar teamsport….bleh.
Ja, dat herken ik wel. Ik was ook bagger in teamsporten. Badminton ging dan wel weer.
Ik vind de gymlessen vaak een verplichting en totaal niet motiverend. Er werd zo maar vanuit gegaan dat iedereen goed is in alles. Als je onder een bepaalde tijd liep, had je al onvoldoende, dat kan toch echt niet?
Ja, dat vind ik ook wel apart. Dan word je afgerekend op een matige conditie.
Vreselijk! Ik herinner me vooral de basisschool, waar ik met erge hoogtevrees dan toch dat klimrek (touw / brug) op of in moest. Waar ik dan op de derde sport bleef staan tot ik er eindelijk weer af mocht. Erg vernederend en zeker geen stimulans om te gaan sporten.
Brrr, dat klinkt ook niet erg pedagogisch verantwoord!
Als gymlessen goed gegeven worden, zijn ze best leuk. Ik ben zelf gymjuf en houd rekening met wat iemand kan en niet kan. Dus iemand die echt geen hand/oogcoordinatie heeft en niks met een bal kan(ja dat bestaat) krijgt les in de wedstrijd fluiten. Of helpt mee opzetten en afbreken. Noooooit iemand belachelijk maken. En voor de warming up en cooling down mag iedereen zijn favoriete muziekjes meenemen….al is het Bach, of heavy metal.
Overigens hoort het wel bij de puberleeftijd om onzeker te zijn over hun kunnen en om gym stom te vinden. Alles wat grote mensen doen is stom. (tot ze zelf groot zijn, dan valt het weer mee)
Jij klinkt als een prettige gymjuf Greet! En wat fijn dat je kijkt waar de talenten liggen en dat je daar op inspeelt.
Ik vond ze verschrikkelijk en vind dat eigenlijk nog steeds als het gaat om sporten. Maar toch ga ik nu 2x per week
Ik vond het vroeger echt vreselijk en ik denk er zo nog over. Ik denk dat het vroeger wel heeft meegespeeld en daarnaast ook mijn onzekerheid heeft aangewakkerd.