Kringloopwinkel en schaamte
Last updated on November 4th, 2024 at 09:24 am
Sinds onze verhuizing naar het platteland heb ik diverse bezoekers verwelkomd, die ik trots ons kringloopinterieur liet zien. Daarbij vertelde ik dan blijmoedig waar het vandaan kwam.
‘Dat geeft toch niks!’
En toen viel het me op dat bij de oudere generatie, de eerste reactie schrik was, gevolgd door geruststelling:
‘Dat geeft toch niks!’
De geruststelling vond ik heel sympathiek, maar verbaasde me ook, want ik had er niet bij stilgestaan dat een ameublement van de kringloop sneu gevonden kan worden. Zoals een charmant kringloop theekastje. Dat is toch juist een geweldige vondst?!
Nou vraag ik me af: zou dit generatiegebonden zijn?
Kringloop schaamte?
Tegenwoordig heten tweedehands spullen ‘vintage’, en is het algemeen geaccepteerd je meubilair her en der bij elkaar te scharrelen. Maar vroeger was de kringloop misschien alleen voor arme mensen?
Leestip
Wat vind jij van kringlopen?
De post verscheen eerder in 2012.
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Mijn broer verteld ons eens heel trots dat hij een Rolf Benz bankstel had gekocht . Blijkbaar moesten we daar danig van onder de indruk zijn, maar ja ik had er nog nooit van gehoord en toen hij vertelde wat het gekost had moest ik me inhouden om niet te vragen of ze een tuinstoel of zo hadden waar ik op kon gaan zitten want ik zag al gebeuren dat ik iets zou knoeien op de bank . Vond het trouwens ook wel heel riskant dat ze voor de kleur mosterdgeel zeker met 3 kleine kinderen.
Als jongere mensen vintage-meubels bij de kringloop kopen, zijn dat vaak spullen die mijn ouders nooit in hun woonkamer wilden. Want vaak ‘burgelijk’ en ‘slechte smaak’. Zoals roze pluchebanken met franje of tafeltjes met krulpoten. Zij hielden meer van modern en strak.Dat bestond ook al in de jaren ’50 en’60. Maar die mooie spullen zie je zelden in de kringloop. Ik ben groot fan van kringlopen ,maar zelden van de meubels.
Een duurzaam leven heeft de gang naar de kringloop een behoorlijke duw gegeven. Ik breng er meer naartoe dan dat ik er koop.
Ik weet niet dat er vroeger kringloopwinkels waren. Anders zou mijn moeder daar veel gekocht hebben. Nu hadden ze allemaal ‘krijgertjes’ omdat ze op zwart zaad zaten toen ze aan de wal kwamen te wonen. Ik vond het heerlijke stoelen, maar weet dat de kringloop zoiets echt niet had aangenomen.
Zelf loop ik regelmatig kring. Vaak wordt het niet meer dan een legpuzzel. Als iets stuk gaat, dan probeer ik het eerst te maken. Als dat niet gaat, dan kijk ik bij de kringloop en anders wordt het een winkel in de buurt. Tik dit op een 2e hands PC die het alweer 3 jaar prima doet.
M’n meubels zijn allemaal erfstukken. Ipv zeggen dat het van de kringloop komt, kan je ook zeggen dat het een erfstuk is. Na overlijden beland veel bij de kringloop als het om meubels gaat. Kan je dus gewoon een erfstuk noemen alleen weet je niet van wie.
Dat vind ik mooi geformuleerd Ximaar: ‘Het is een erfstuk.’
Niks tegen! Integendeel…! En niet zoeken, maar vinden…, heerlijk, toch?!
Lie(f)s.
De grote schaamte om iets bij de kringloop te kopen is wel voorbij.
Voor vele een welkome bron van nuttige spullen.
En dan niet de schatjagers te vergeten, ze komen vaak om die te vingen tussen de andere spulletjes. Hans
Ja, ik vind kringloopwinkels bezoeken ook een soort schatzoeken! Je weet nooit wat voor schatten je tegenkomt!
toen ik het moeilijk had kreeg ik veel van de familie en vrienden, wat ze teveel hadden kreeg ik enzo, en de rest haalde ik ook in de kringloopwinkel, maar de laatste jaren breng ik meer weg en schenk het aan de weggeefwinkel, daar krijgen de mensen het gratis
. €en @->- voor U.
Ik denk dat er zeker wat veranderd is op dit gebied. Ik kan me herinneren dat ik als kind de kringloop zag voor ‘arme’ mensen. Nu is het volgens mij heel algemeen geaccepteerd om te kringlopen, in het kader van duurzaamheid enzo…
Dat idee heb ik inderdaad ook Naomi.
Toen wij in 1984 ons huisje kochten ,zat om de hoek de eerste kringloopwinkel van het eiland. Een deel van de verbouwing kwam daar vandaan. Leidingen,wastafels,planken en vooral bloempotten. Toen was er een ander assortiment.
Interessant dat het assortiment van kringloopwinkels zo veranderd is Izerina!
Ik kom graag in kringloopwinkels! Vroeger al toen ik amper geld had, zo kon ik dan toch aan m’n spullen komen. Ook nu nog vind ik het een feestje als ik er iets aantref wat ik in de winkel anders nieuw had moeten kopen.
Toch ben ik er bij veel mensen nog steeds niet open over. Het lijkt nog steeds taboe in mijn omgeving. Familie noemden mij zuunigerd, ook toen ik echt zo zuunig moest zijn om de eindjes aan elkaar te knopen. En dat was zeker niet bedoeld als geuzennaam. Nu ben ik wat gevoeliger geworden voor deze opmerkingen, dus laat ik hen niet meer weten waar het vandaan komt. Wel zo rustig.
Ik snap wel dat je het wat meer voor jezelf houdt als je vervelende reacties krijgt Hannie. Soms is dat dan de simpelste oplossing.