Huisvrouwenbonus?
Alle media spraken er schande van. Thuisblijfmoeders van New York krijgen een bonus van hun echtgenoot als hij financieel een goed jaar heeft.
Maar je kunt je afvragen wat daar eigenlijk zo raar aan is. Want als je getrouwd bent deel je immers lief en leed. Wat is er zo raar aan dat een man zijn vrouw laat delen in zijn financiën als hij een goed jaar heeft gehad?
In ieder geval: ik was nieuwsgierig naar het boek waarin het over die verguisde huisvrouwenbonus ging. Het heet Primates of New York.
Mijn review van dit boek vind je op Het Moederfront.
Had jij over de huisvrouwenbonus gehoord? En of het boek?
Lees ook Huisvrouwen bestaan niet.
Ik kende het niet. En het boek kende ik ook niet. Maar het boek lijkt me wel interessant. Ik ben altijd wel nieuwsgierig hoe het er in Amerikaanse gezinnen aan toe gaat. Ik ken het vooral uit de series, maar ben altijd wel nieuwsgierig hoe het er nou in het echt aan toe gaat.
Dit boek geeft wel een enigszins beperkte kijk op Amerikaanse gezinnen. Want het gaat echt over mensen met exorbitant veel geld. Het is dus niet echt afspiegeling van het doorsnee Amerikaanse gezin.
Grrrr alleen de term huisvrouwenbonus al……ik “krijg” niks van mijn man.
Wij hebben gedeelde levens, gedeelde financieen en beslissen samen wat er met ONS geld gebeurt.
Ik zie het al voor me dat ik geld zou krijgen als mijn vriend een goed jaar heeft gehad. Wij doen alles apart, niks is van ‘ons’, behalve beslissingen over het kleurtje op de muur o.i.d. want dat hoort bij het huis en het huis is van mijn vriend, en dat vinden wij fijn. Als mijn vriend een bonus zou krijgen voor ‘mij’ zou ik sowieso al zeggen dat hij lekker zelf wat moet doen met dat geld. Wie weet zou het anders zijn als hij inderdaad heel rijk zou zijn, maar dan zou ik sowieso willen dat alles van hem is, mocht het fout lopen, kun je weg zonder spullen, want die zijn toch niet van jou, of zonder spijt te hebben dat je niks hebt meegenomen en dus dubbel geld kwijt bent omdat je het al eens hebt gekocht, maar het nu opnieuw moet aanschaffen.
Ja, dit houden wij altijd in ons achterhoofd, ik heb m’n lesje wel geleerd. Dit werkt veel beter. Als ik meer geld wil, moet ik daar zelf voor zorgen, niet mijn vriend. Hij mag een keer per jaar een wat duurder cadeautje kopen voor mijn verjaardag of een keer de bos bloemen voor m’n moeder betalen als ik weinig geld heb die maand, maar daar blijft het bij. Waarschijnlijk totaal anders dan bij anderen, maar ik heb er de pest aan om afhankelijk te zijn en al ben ik dat wel, ik wil het zoveel mogelijk gescheiden houden, dan is de klap ook niet zo groot als je er ooit alleen voor komt te staan om wat voor reden dan ook. Als je gezond bent en zelf werkt of meer opties hebt is het misschien anders, maar ik zou een bonus niet zomaar aannemen.
Mijn gezondheid laat het niet toe om nog uit werken te gaan, maar ik ben maar wàt blij dat mijn man stelt dat wij voor elkaar zorgen. Hij voor het geld, ik doe de rest. Toen ik nog werkte, stonden we allebei stijf van de stress en dat is niet bevorderend voor een gelukkig gezinsleven. Het heeft me wat moeite gekost maar nu zie ik dat ook wel in.
Ik zie het ook als ‘zorgen voor elkaar’. Wat fijn Pascale dat jullie gezinsleven nu weer gelukkiger is!