Het dagelijks leven in de jaren 50
Last updated on May 27th, 2024 at 11:00 am
Het leven in de jaren 50. Er zijn mensen die net doen alsof ze in de jaren 50 leven anno 2022. Of in de jaren 30.
Het leven in de jaren 50
Dat zou ik zelf niet doen, maar ik vind het wel leuk om te lezen hoe het leven toen was. In de bibliotheek kwam ik het boek Het dagelijks leven in de jaren ’50 tegen. Op de voorkant staat een prachtig gezinstafereel van een vader die paardje speelt met zijn kinderen en een moeder die vertederd toe kijkt.
Het boek staat vol mooie foto’s en informatie. Als je niet veel puf hebt om te lezen, is het een heerlijk kijkboek.
10 interessante feitjes uit het dagelijks leven in de jaren 50
- Roken was toen heel gewoon. De slogan was een aanmoedigend: ‘Er is geen man die niet roken kan!’
- Moeders waren de hele dag thuis. Als de kinderen thuiskwamen uit school zat moeder standaard klaar met de thee.
- Vaders hadden een 48-urige werkweek! Ze werkten dus ook op zaterdagen.
- De kachel en de radio namen een centrale plek in, in het gezinsleven.
- Het gemiddelde aanrecht was vrij laag in de jaren 50!
- Je waste je één keer per week, meestal op vrijdag.
- Je liep de hele week in dezelfde kleding. Het motto was: ‘Eén aan je bast, één in de was, één in de kast.’
- Voor alle huishoudelijke klussen had je een vaste dag. Maandag was bijvoorbeeld wasdag.
- Nu hebben ze het wel eens over ‘plofklassen’ maar in de jaren vijftig waren klassen met 40 kinderen geen uitzondering! Dat kwam door de geboortegolf na de Tweede Wereldoorlog.
- In de jaren had je Openluchtscholen! Lessen werden daar zo veel mogelijk buiten gegeven omdat het gezond was om in de buitenlucht te zijn.
Hoeveel kleding heb je nodig
Ik zie nog wel eens van die challenges voorbij komen waarbij iemand een jaar lang hetzelfde kledingstuk draagt. Of een jaar lang geen nieuwe kleding koopt. Ik vraag me af of het jaren 50 motto over kleding nu ook zou kunnen:
‘Eén aan je bast, één in de was, één in de kast.’
Ik vind het best een handzaam motto! En het zou een boel ruimte opleveren in de kledingkast.
Wat ik leuk vind aan de jaren vijftig
Eén van de dingen die ik leuk vind aan de jaren vijftig is dat het toen nog geaccepteerd was dat je als moeder thuis was voor de kinderen. Uiteraard is een enorme kanttekening dat je als vrouw geen andere keuze had. Maar destijds werd in ieder geval het werk in huis nog gewaardeerd.
En die Openluchtscholen lijken me ook wel wat. Ik ben een enorme voorstander van frisse lucht, en ik zou me best kunnen voorstellen dat iemand speciale Openluchtscholen gaat stichten.
Leven in de jaren 50 waar kopen?
Het boek is voor 24,75 te koop bij bol.com. Zelf haalde ik het uit de bibliotheek, en het is vast tweedehands ook nog wel verkrijgbaar.
Leestips
Heb jij een bepaalde tijdsperiode die je aanspreekt? En welk van die 10 bovenstaande feitjes uit de jaren 50 spreekt je het meest aan?
Discover more from Huisvlijt
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Dit lijkt me een heerlijk boek! Gewoon even lekker sfeer proeven. En eh, ik ben opgegroeid in de jaren ’90, maar ik lees toch wat dingetjes die bij ons thuis ook nog zo gingen;).
Het kledingmotto zou ik ook graag voor gaan. Geen gedoe; lijkt me heerlijk.
Wat een leuk boek! Die wil ik zeker lezen.
Het doet me denken aan een boek van Sheila Harding, A 1950s Housewife: Marriage and Homemaking in the 1950s. Ook echt over het dagelijks leven in de jaren 50, maar dan vanuit Brits perspectief.
Wat mij daarin vooral ook opviel was hoe anders het leven aan deze kant van de Atlantische Oceaan was dan het beeld dat je uit Amerikaanse films en tv-series uit die tijd zou kunnen krijgen.
Niks geen ruime huizen met prachtig ingerichte pastelkleurige keukens met alle nieuwste snufjes. Zo kort na de Tweede Wereldoorlog hadden de meeste mensen nog niet eens een koelkast, en was er zo grote woningnood dat ze werden verplicht om een huis met meer dan één gezin te delen.
Die beschrijving klopt ook met wat mijn moeder (geboren in 1954) vertelt uit haar jeugd. Ze woonden samen met een oom en tante in één huis, tegen het eind van de dag begon de ongekoelde melk toch wel vies te woorden, en op weg van school naar huis speelde ze vaak in ‘het puintje’, oftewel de resten van het bombardement op Rotterdam, die dus zelfs eind jaren 50 nog niet overal opgeruimd waren. En was er bezoek, ja, dan kwam dus een glas met sigaretten op tafel voor de gasten.
Zelf heb ik een beetje een haat-liefdeverhouding met die tijd. De mode en de stijl van huisinrichting (die van tv dus) vind ik prachtig. En inderdaad werd in die tijd mijn werk, als thuisblijfmoeder, nog gewaardeerd in plaats van benoemd als ‘oh, ZIT je thuis met de kinderen’ alsof ik de hele dag op de bank Oprah kijk en bonbons eet. Maar er was ook heel veel heel erg mis in die tijd. Leven in een tijd waarin ik handelsonbekwaam zou zijn, homoseksualiteit verboden was en racisme normaal werd gevonden? Nee dank je!
ik, zou me denk thuisvoelen in de jaren 50…steun echt de jaren 50 mening, dat een moeder thuis bij de kinderen hoort.. Ben zelf altijd thuis bij de kinderen geweest en ik heb daar geen spijt van…Nu zou ik kunnen werken, maar ben nog thuis, de getrouwde kinderen kunnen komen wanneer ze willen, ben er bijna altijd om op te passen als ze naar tandartsen dokters of iets anders moeten…. onze dochters en schoondochters werken ook weinig ( als er kinderen zijn, 1 tot 2 dagen ) of eventueel wat thuis werken…Ik ben mijn man dankbaar dat ik de mogelijkheid had om thuis te blijven,…. man en (schoon)zoons zijn echt werkers, graag bezig, of voor de eigen onderneming of overuren bij de baas of klussen in de vrije tijd. Ik ben me echt bewust dat het niet voor iedereen weg gelegd is, ook al zou je graag willen…maar als het mogelijk is geeft het mijn inziens de meeste rust in het gezin…..onze kinderen hebben het als fijn ervaren dat mama er altijd was… dat ze het zelf ook graag zo willen doen als t mogelijk is……Ik kan wel makkelijk praten, want ik ben een “huismus” het allerliefst ben ik thuis….ik laad absoluut niet op van weggaan…..dat vreet energie…..
Jammer dat er geen verdere nuances worden genoemd; de jaren 50 waren namelijk helemaal niet zo gezellig.
Om te beginnen was er de verzuiling, die maakte dat je weinig met mensen van een andere (geloofs)overtuiging in contact kwam.
Verder waren heel veel dingen nog tot ver in de 50-er jaren op de bon, dus je kón eenvoudig geen kleding kopen, of stof om zelf iets van te maken.
Ook was het heel lastig om aan buitenlandse valuta te komen, dus vakanties waren, ook als je wél de financiële ruimte daarvoor had, nauwelijks mogelijk.
Ook was er een enorme woningnood, hetgeen betekende dat mensen verplichte inwoning kregen (als ze een groot huis hadden), of zelf ergens moesten “inwonen”, met alle stress vandien.
Verder, vrouwen die trouwden werden standaard ontslagen als ze ambtenaar waren, en het ergste is wel, dat getrouwde vrouwen tot 1956 (!!!) handelingsonbekwaam waren. Met andere woorden, niet zelf mochten beslissen over uitgaven.
Niet echt een tijd om naar terug te verlangen.
Iedere tijd heeft wel goede en slechte momenten…
Ben geboren in die jaren dus heel veel weet ik er niet meer van ;)
Voor mij s het wel nostalgie waar ik graag meer over weet haha
Groetjes
En geen AOW, bedenk ik me nu. Vadertje Drees had dat nog niet voor elkaar. We mopperen nu over de AOW leeftijd maar toen had je helemaal geen voorzieningen. Mijn achtergrond is wel tegen het arme aan, realiseer ik me nu. Er was geen sprake van dat ik toen had kunnen doorleren, zoals ik nu heb gekund. Mijn moeder stond ook met 14 jaar andermans snotzakdoeken schoon te maken aan een koude sloot. Toen was het een hele strijd voor de arbeiders, om zich te “beteren” zoals dat heette. Dat ging om ontwikkeling, opleiding, verder komen, bestaanszekerheid en mogelijkheden voor je kinderen. Niet om of je je een vakantie of auto zou kunnen permitteren. En de boer voor wie je werkte, kon maar beter niet merken dat je rood stemde. Dan vloog je er uit.
Jeetje, wat zwaar voor je moeder dat ze andermans was moest doen in een koude sloot! Wat hebben we het nu dan enorm luxe.
Toen had je als vrouw geen keus, maar nu ook niet omdat nu alles zo duur is en berekend is op 2 inkomens m.a.w. nu zijn gezinnen haast verplicht om met twee te gaan werken om de facturen te kunnen betalen.
Ik zou toch wel graag even proeven van de jaren 50, dan wel met meer wassen (mezelf en de kleren lol).
Begin van het schooljaar op prehistorische kamp geweest. Dat is ook een aanrader.
Love as always
Dimario
Dat klinkt leuk inderdaad.
Ik ben opgegroeid in die jaren, tussen sigaren sigaretten en alles wat nu ongezond is. Hans
Ik ben aan het eind van de jaren ’50 geboren. Heb ze dus niet bewust meegemaakt. Weet wel voldoende van m’n ouders en oudere broer en zus uit die tijd. Bij ons was dat dus duidelijk anders. M’n ouders voeren op een klein binnenvaartschip, dat niet van henzelf was. M’n moeder deed daarop net zoveel werk als m’n vader. Ze was stuurvrouw overdag en m’n vader vaak ‘s nachts. Hij deed het zwaardere werk zoals laden en lossen. ‘We’ woonden op dat schip met een woonruimte die ongeveer 1/3 van een tiny house was. Ze hadden geen geld voor iets anders. In de 60’er jaren moesten ze aan de wal omdat er te weinig werk was voor dergelijke schepen. Vanaf dat moment werkte mijn moeder in de huishouding en deed thuis fabrieksarbeid voor een conservenfabriek. Zonder die inkomsten konden ze niet rondkomen. Financieel ging het pas beter toen m’n oudste broer ging werken en vanaf zijn 15e behoorlijk wat kostgeld afdroeg. Mijn vader werkte ook, maar door te weinig opleiding was zijn salaris voor die tijd minimaal. 2 kinderen werden in de 50’er jaren bij de grootouders gestald voor school. Geld voor een schipperschool hadden ze niet. Er waren veel meer arbeidersgezinnen waar te kort geld was en vrouwen er ‘iets’ bij deden. Was werk waar geen belasting over werd geheven, maar wel degelijk werk.
Mooi om te lezen Ximaar! Je moeder klinkt als een flinke vrouw zeg!