Het dagelijks leven in de jaren 50
Last updated on March 17th, 2025 at 10:40 am
Het leven in de jaren 50. Er zijn mensen die net doen alsof ze in de jaren 50 leven anno 2022. Of in de jaren 30.
Het leven in de jaren 50
Dat zou ik zelf niet doen, maar ik vind het wel leuk om te lezen hoe het leven toen was. In de bibliotheek kwam ik het boek Het dagelijks leven in de jaren ’50 tegen. Op de voorkant staat een prachtig gezinstafereel van een vader die paardje speelt met zijn kinderen en een moeder die vertederd toe kijkt.
Het boek staat vol mooie foto’s en informatie. Als je niet veel puf hebt om te lezen, is het een heerlijk kijkboek.
10 interessante feitjes uit het dagelijks leven in de jaren 50
- Roken was toen heel gewoon. De slogan was een aanmoedigend: ‘Er is geen man die niet roken kan!’
- Moeders waren de hele dag thuis. Als de kinderen thuiskwamen uit school zat moeder standaard klaar met de thee.
- Vaders hadden een 48-urige werkweek! Ze werkten dus ook op zaterdagen.
- De kachel en de radio namen een centrale plek in, in het gezinsleven.
- Het gemiddelde aanrecht was vrij laag in de jaren 50!
- Je waste je één keer per week, meestal op vrijdag.
- Je liep de hele week in dezelfde kleding. Het motto was: ‘Eén aan je bast, één in de was, één in de kast.’
- Voor alle huishoudelijke klussen had je een vaste dag. Maandag was bijvoorbeeld wasdag.
- Nu hebben ze het wel eens over ‘plofklassen’ maar in de jaren vijftig waren klassen met 40 kinderen geen uitzondering! Dat kwam door de geboortegolf na de Tweede Wereldoorlog.
- In de jaren had je Openluchtscholen! Lessen werden daar zo veel mogelijk buiten gegeven omdat het gezond was om in de buitenlucht te zijn.
Hoeveel kleding heb je nodig
Ik zie nog wel eens van die challenges voorbij komen waarbij iemand een jaar lang hetzelfde kledingstuk draagt. Of een jaar lang geen nieuwe kleding koopt. Ik vraag me af of het jaren 50 motto over kleding nu ook zou kunnen:
‘Eén aan je bast, één in de was, één in de kast.’
Ik vind het best een handzaam motto! En het zou een boel ruimte opleveren in de kledingkast.
Wat ik leuk vind aan de jaren vijftig
Eén van de dingen die ik leuk vind aan de jaren vijftig is dat het toen nog geaccepteerd was dat je als moeder thuis was voor de kinderen. Uiteraard is een enorme kanttekening dat je als vrouw geen andere keuze had. Maar destijds werd in ieder geval het werk in huis nog gewaardeerd.
En die Openluchtscholen lijken me ook wel wat. Ik ben een enorme voorstander van frisse lucht, en ik zou me best kunnen voorstellen dat iemand speciale Openluchtscholen gaat stichten.
Leven in de jaren 50 waar kopen?
Het boek is voor 24,75 te koop bij bol.com. Zelf haalde ik het uit de bibliotheek, en het is vast tweedehands ook nog wel verkrijgbaar.
Leestips
Heb jij een bepaalde tijdsperiode die je aanspreekt? En welk van die 10 bovenstaande feitjes uit de jaren 50 spreekt je het meest aan?
O die wil ik echt lezen. Uit de tijd dat mijn moeder net zo oud was als mijn kinderen. Leuk! Ik ga hem opzoeken in de bieb!
Ik hoefde hem niet eens te reserveren Marijke, hij stond zo voor het grijpen. Hopelijk is dat bij jouw bieb ook zo.
Wat mij het meeste aanspreekt zijn eigenlijk 2 periodes, de jaren 20 en de jaren 70. Beide zijn alleen niet echt bepaald goeie periodes politiek gezien en qua drank en drugs gebruik/misbruik, maar aan de andere kant fascineert me dat juist. Living on the edge tijd, maar ook tijden met veel evolutie op maatschappelijk gebied, maar ook industrieel. De muziek uit beide periodes spreken me ook erg aan.
Ik lees graag (jeugd)boeken uit de jaren ’50 en ’60’ omdat ze zo lekker knus zijn. Kinderen zijn dolblij met een doos kleurkrijtjes bijv of een beker ranja. Ik vind het ook fijn dat er in die tijd meer waardering was voor het werk in huis. Wat ik ook leuk vind is om te lezen hoe eenvoudig mensen vroeger hun vakanties doorbrachten; er werd veel gefietst, in eigen land. Ik ben er jaloers op als ik bedenk dat ons land toen veel rustiger moet zijn geweest met minder mensen, minder bebouwing, minder verkeer.
Aan de andere kant zou ik waarschijnlijk niet meer kunnen aarden in de jaren ’50 wegens de grote sociale controle en de grote hoeveelheid huishoudelijk werk, waar ik als huisvrouw alleen voor zou staan, want mannen deden natuurlijk niks in de huishouding….. ;-)
Ik snap wat je bedoelt Alie! Ik houd ook van de knusheid in die boeken.
De grote sociale controle lijkt mij het grootste nadeel van de jaren vijftig.
Ehmmm, het klinkt iets te rooskleurig, vind ik. Kinderen gingen ook 6 dagen naar school; mijn moeder (geboren in 1936) had een sadistische meester, die haar op een gegeven moment zo’n enorme draai om haar oren gaf, dat ze flauw viel. Diezelfde leraar lachte haar keihard uit toen ze zei dat ze graag naar de MULO wilde, en stuurde haar naar de Huishoudschool. Daar heeft ze 2 jaar opgezeten, met 14 stopte ze en ging ze in een dienstje. Elke ochtend in een gezin met 6 kinderen de huishouding doen, en ‘s middags bij haar moeder in de groentezaak helpen. Ze heeft in de avonduren Handelseconomie gestudeerd, en heeft 15 jaar later nog aan de universiteit SPW gestudeerd.
Toen ze in 1969 trouwde, werd ze ‘handelsonbekwaam’, mijn vader moest voor alle grote aankopen toestemming geven. Heel raar voor haar, want tot 1969 was ze alleenstaand, en was het geen probleem als ze bv een wasmachine kocht.
Wat een afschuwelijke leraar had je moeder zeg! Dat lijkt echt nergens naar natuurlijk. Dit soort dingen kunnen nu denk ik niet meer gebeuren gelukkig.
Dat heel handelsonbekwaam gedoe was inderdaad ook erg. Gelukkig is die tijd voorbij.
Ik zag het boek nog liggen in de boekhandel hoor! Heb staan twijfelen…… maar zo leuk.
Natuurlijk was niet alles leuk. Mijn moeder was onderwijzeres wat ze met hart en ziel deed, op een zeer arme school. Háár moeder smeerde elke dag voor de hele klas boterhammen, dan kregen de kinderen eerst wat te eten en een appel. Dat was rijkdom in die tijd!
Ik heb wel nog een kookboek van Readers Digest uit 1960 die plaatjes……. vrouw
steekt kaarsen aan, kindjes gewassen aan tafel.
Overigens, mijn ouders aten altijd samen, zonder kinderen, wij moesten om 7 uur naar bed, daarna gingen mijn ouders pas eten. Gek idee he?
Nu wil je juist met zijn allen eten (en die kinderen weer niet hahah)…..
Dat is inderdaad grappig zeg, dat je ouders bewust apart aten. Maar ik kan het me ook wel weer voorstellen. Misschien was het avondeten voor hen echt een moment van rust om even bij te praten?
die 48-uren week :-)maar goed dat er dat niet meer is
.Een fijn weekend :o) @->-.
Hi Nicole, dat klinkt als een interessant boek! Ik verwachtte echter dat de moeder de vader vermanend zou tiespreken: denk om je knieën! Want met de cocos matten die toen gebruikelijk waren, zou een broek snel slijten en textiel was nog steeds moeilijk aan te komen.
Het komt mij voor als een harmonieuze tijd, misschien ook door de narigheid van nu. Maar destijds had je grote angst voor Stalin en verzuiling binnen Nederland. En zoals een kennis zei: met de grootste rotzakken in je dorp moest je blijven omgaan, omdat je elkaar nodig had: spullen lenen, hulp vragen. Een fiets lenen of een gereedschap of hulp bij hooien of rooien. Je kon niemand de waarheid zeggen en moest vooral het fatsoen bewaren. Niet makkelijk!
Wij hadden geen douche maar wasten ons elke dag bij de wastafel. Ik ging als kind weleens met mijn moeder naar het ‘badhuis’.Voor een klein bedrag douchte je dan. Ik vond al dat warme water heerlijk.
Er werd veel naar de radio geluisterd, ook deden we mee met de ochtendgymnastiek. Staat u allen klaar? En heel veel lezen, elke week naar de bibliotheek voor nieuwe stapels boeken.
Maar vrouwen met een gezin waren zo veel meer tijd kwijt aan het huishouden. Wassen zonder wasmachine, zie mijn moeder nog bezig met die ketels op het gasstel en de wringer. Vreselijk. Ijskoude slaapkamers ‘s ochtends ijsbloemen op de ramen. Het leven is nu een heel stuk comfortabeler.
Leuk stuk en het roept heel wat reacties op. Ook leuk. Maar… lang niet alles klopt, in ieder geval niet voor iedereen.
Punt 1: Niet alle moeders waren thuis hoor. Mijn moeder was verpleegster en werkte. Toen ik tien was had ik een sleutel.
Punt 3: Ook kinderen werkten langer, haha. Je moest op zaterdag gewoon naar school, alleen de ochtend. Pas in de tweede klas van de middelbare (1964) kregen we de vrije zaterdag
Punt 6: Wij hadden thuis een douche en daarvoor een bad. Dat had niet iedereen, maar dat 1x per week wassen, dat is echt onzin. Ook zonder douche kon je je gewoon wassen hoor. Stromend water was er. Warm en koud.
Punt 7: De hele week dezelfde kleding? Onzin. Ik had echt genoeg kleren hoor, al maakte mijn moeder veel zelf en erfde ik kleren van oudere nichtjes
Punt 9: Ja volle klassen, die waren er zeker. En toen ik in 1973 als jonge juf begon, kreeg ik een klas met 45 kinderen en dat waren ook nog twee groepen. Er werd toen al uitgebreid gesproken over de noodzaak van verkleining van de klassen. En echt goed is het tot op de dag van vandaag nog steeds niet.
Punt 10: Er zijn nog steeds openluchtscholen. Mijn dochter heeft er stage gelopen in Amsterdam. Maar ze zijn niet overal te vinden, dat was toen ook al niet zo trouwens. Dat ze er waren had toen te maken met Tuberculose.
Leuk stuk en het roept heel wat reacties op. Ook leuk. Maar… lang niet alles klopt, in ieder geval niet voor iedereen.
Punt 1: Niet alle moeders waren thuis hoor. Mijn moeder was verpleegster en werkte. Toen ik tien was had ik een sleutel.
Punt 3: Ook kinderen werkten langer, haha. Je moest op zaterdag gewoon naar school, alleen de ochtend. Pas in de tweede klas van de middelbare (1964) kregen we de vrije zaterdag
Punt 6: Wij hadden thuis een douche en daarvoor een bad. Dat had niet iedereen, maar dat 1x per week wassen, dat is echt onzin. Ook zonder douche kon je je gewoon wassen hoor. Stromend water was er. Warm en koud.
Punt 7: De hele week dezelfde kleding? Onzin. Ik had echt genoeg kleren hoor, al maakte mijn moeder veel zelf en erfde ik kleren van oudere nichtjes
Punt 9: Ja volle klassen, die waren er zeker. En toen ik in 1973 als jonge juf begon, kreeg ik een klas met 45 kinderen en dat waren ook nog twee groepen. Er werd toen al uitgebreid gesproken over de noodzaak van verkleining van de klassen. En echt goed is het tot op de dag van vandaag nog steeds niet.
Punt 10: Er zijn nog steeds openluchtscholen. Mijn dochter heeft er stage gelopen in Amsterdam. Maar ze zijn niet overal te vinden, dat was toen ook al niet zo trouwens. Dat ze er waren had toen te maken met Tuberculose. Nu niet meer