Na een soort post-puberale midlifecrisis hing Mirjam haar baan aan de wilgen, en ging fulltime moederen. Ook al kon het financieel eigenlijk niet uit.
Lees haar verhaal op Het Moederfront.
Fulltime moederen: Mirjam
Na een soort post-puberale midlifecrisis hing Mirjam haar baan aan de wilgen, en ging fulltime moederen. Ook al kon het financieel eigenlijk niet uit.
Lees haar verhaal op Het Moederfront.
Ach, full-time moeder is elke moeder, ook als je werkt. Ik mag toch hopen dat een thuisblijvende moeder ook nog tijd heeft voor haar partner, zichzelf en eventuele andere bezigheden. Vinden de kinderen ook namelijk erg fijn wat tijd voor zich zelf.
Nee natuurlijk niet een thuisblijvende moeder zit 24-7 bovenop de kinderen en heeft voor de rest zeker geen andere bezigheden *roll eyes* .
Tja weer zo ‘n superieure moeder. Dat moet ze overigens zelf weten alleen de opmerking over de afschaffing van de aanrechtsubsidie schiet me in het verkeerde keelgat. Die wordt o.a. opgebracht door werkende moeders!
Jou denigrerende opmerking over die “aanrechtsubsidie”, slaat volgens mij nergens op. Toendertijd werd deze “weggehaald” bij je werkende man en aan jou gegeven.
Ook is de verhouding aanrechtsubsidie/dumpvergoeding (zullen we dat dan ook maar zo noemen?? Dumpen van je kinderen?) niet helemaal in evenwicht. Het is onvoorstelbaar wat wij moeten bijdragen aan de opvang van kinderen van allebei werkende ouders, terwijl wij vroeger dat zélf deden en waar onze kinderen nog steeds heel erg blij om zijn.
En kom niet met het verhaaltje dat het anders niet mogelijk is om ‘n huis te kopen.
Het is gewoon een kwestie van prioriteiten stellen, wil je alles dan moet je allebei fulltime aan het werk, maar wees dan ook zo stoer om niet buitenshuiswerkende vrouwen niet af te branden en te minachten. Om hen uit te lachen om hun aanrechtsubsidie maar zélf een grote greep uit de kas te doen voor de opvang van je kinderen!!
Op de onzin strijd tussen werkende en niet werkende moeders wil ik geen letter vuil maken, maar dat van die heffingskorting klopt niet. Vroegah had je een belastingvrije voet en die had iedere werkende (man of vrouw). Als je niet werkte kon je deze voet over laten hevelen naar de verdienende partner. Gezien de administratieve rompslomp hebben ze dat bij heffingskorting anders geregeld. Niks weggehaald bij wie dan ook.
Momenteel wordt in de discussie over de bezuinigingen op de overheidsuitgaven zelfs gepleit voor onmiddellijke afschaffing van de korting, die ook wel denigrerend wordt aangeduid als ”aanrechtsubsidie”, alsof het gaat om een –niet te rechtvaardigen– belastingvoordeel. Dat is echter een misvatting.
De algemene heffingskorting is bij de belastingherziening van 2001 in de plaats gekomen van de belastingvrije som, maar heeft dezelfde functie: het bij belastingheffing buiten beschouwing laten van het inkomen dat nodig is om te kunnen voorzien in de primaire levensbehoeften.
Bij de herziening is de heffingskorting voor een niet of weinig verdienende partner niet meer in aanmerking gebracht op het inkomen van de (meer) verdienende partner. De niet of weinig verdienende partner krijgt het bedrag rechtstreeks uitbetaald.
Die verzelfstandiging heeft bijgedragen aan het misverstand dat het hier gaat om een door de staat toegekend belastingvoordeel, een ”(aanrecht)subsidie”. In werkelijkheid gaat het echter om eigen geld (inkomen), dat de staat door belastingheffing onttrekt aan het inkomen van de ene partner om het vervolgens uit te keren aan diens partner.
—————————-
Hoe wil jij het anders noemen, Ilse?
En de kosten van de kinderopvang worden o.a. opgebracht door de mannen van de thuisblijvende moeders…zo kan ik er ook nog wel een paar…..