Ik vind de levensstijl van de Amish intrigerend.
Ze leven heel eenvoudig, zonder alle technologieën waarvan wij gebruik maken. Het boek Bijna Amish gaat over twee vrouwen en hun kinderen die een zomer lang eenvoudiger leven zoals de Amish. Lees hier mijn review.
Zou jij willen leven als de Amish?
Het boek De Luxe van genoeg is eigenlijk één groot vraagteken. Een vraagteken bij de manier waarop je leeft. Lees mijn review hier.
‘De baby is dood.’ Zo begint het boek Een zachte hand. Na het lezen van dit boek vroeg ik me vooral af: ‘Waarom? Waarom schreef de schrijfster dit boek?’ Wat wilde ze er mee zeggen?…
José Rozenbroek en Jos Teunis leveren met hun boek De overgang: het no-nonsense handboek af wat ze beloofden: een helder, duidelijk leesbaar boek met goede informatie over de overgang. Gepresenteerd op een toegankelijke en eigentijdse…
Dit is een review van het boek Met Mest en vork! Het komt niet zo vaak voor, maar nu heb ik een boek in huis uit de bibliotheek, dat ik eigenlijk niet terug wil geven:…
Dat één goed geschreven boek geen garantie is dat je volgende boeken ook leuk zijn bewees recent Paula Hawkins, auteur van The girl on the train, met haar vreselijke boek Lady in the water. Nu…
In de categorie, nieuwsgierig makende titel, scoort Nooit meer een zelfhulpboek van Dominique Haijtema goed! Hij maakte mij tenminste erg nieuwsgierig. Dus reserveerde ik in de bibliotheek. Ik was benieuwd wat dit anti zelfhulpboek te…
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
Intrigerend vind ik ze ook, net als jij, maar tegelijkertijd vind ik ze hypocriet. Er zijn de laatste jaren nogal wat documentaires over de Amish geweest en daarin zie je dat ze wel mobieltjes gebruiken, wel naar het ziekenhuis gaan, wel auto’s hebben, al doen ze ook nog veel met de koets, en dat soort zaken. De saamhorigheid is er groot, waarmee op zich niets mis is, maar hier is het wel heel benauwend.
Ik zag in een van die documentaires dat ze met 16, 17 jaar een jaar ertussenuit mogen, de wijde wereld in, en bij terugkomst moeten beslissen of ze Amish willen blijven of niet. Treed iemand uit, dan is hij/zij niet meer welkom in de familie. Zoiets als de Jehova’s ook doen. Ze staan niet open voor andersdenkenden en houden hun mensen onder ‘de knot’. Als Amish mensen met buitenstaanders praten, moet het in het geheim gebeuren.
Voor mij allemaal onbegrijpelijk en nogal achterlijk. Dit gevoel krijg ik ook bij alles wat in Nederland orthodox gelovig is hoor.
Ik geloof dat die periode Rumspringa heet. De saamhorigheid die je noemt herken ik. Ik vind dat erg mooi. Helaas staat daar inderdaad tegenover dat ze ook keihard zijn tegen andersdenkenden.
De programma’s op TLC over de Amish vielen mij best tegen. Ik was vooral verbaasd over het vele vloeken!
Toen ik in Amerika woonde wilde ik met mijn ouders wel een keer langsgaan, maar we zijn alsnog niet gegaan. Ik heb het idee dat het een klein beetje uitgemolken wordt de extreemheid van de Amish.
De periode dat jongeren de wereld mogen ontdekken is er zodat ze weloverwogen kunnen kiezen of ze Amish willen worden en zich laten dopen. Eenmaal gedoopt dan wordt het lastig. Als je je dan niet aan de regels houdt kun je onder de ban komen en praat niemand neer net je totdat je schuld bekend.
Ik heb heel veel Amish boeken gelezen en docu’s gezien. Het is maar de vraag hoe lang Amish nog kunnen blijven leven zoals ze nu doen en dat weten ze zelf ook. Het is moeilijk hoe met de vooruitgang om te gaan. Ze zijn niet tegen vooruitgang, ze willen het met beleid en voorzichtigheid doen. Er zijn heel veel verschillende ordes. De meeste strenge is de Old Order Amish, maar er zijn ook veel ruimdenkender Amish die Beachy Amish worden genoemd.
Er worden veel gehandicapte kinderen geboren omdat er al zo lang onderling getrouwd wordt. De door het lot uitverkoren geestelijk leider van een Anish groep weet niet altijd goed met zijn macht om te gaan. Sociale druk is erg groot, veel regels, weinig ruimte voor emoties en jezelf kunnen zijn.
Aan de andere kant zie ik heel duidelijk positieve kanten van de Amish. Ze steunen elkaar enorm. Ze hebben een soort eigen systeem van sociale zekerheid. Iedereen betaalt een soort premie voor zorgkosten, verbrandt een huis of schuur dan helpt een hele gemeenschap om het weer op te bouwen. Bij ziekte wordt geholpen.
Ze zijn heel inventief met gereedschappen en doordat ze veel met paarden werken zijn ze minder afhankelijk van fossiele brandstoffen.
Aan de ene kant lijkt het me geweldig om zo in een gemeenschap te wonen, aan de andere kant ben ik daar veel te introvert en individualistisch voor.
Ik heb een Amish kookboek en ze weten wat lekker eten is :-)
Ik heb de series gezien over de jinge Amish die weggingen ‘Breaking Amish’, waarvan ik de serie over de jongeren uit Punxatowny het interessantst vond. Ze waren al gedoopt, maar konden niet met de regels leven. Maar leven zonder die regels en de veiligheid van een vangnet valt ook niet mee.
Inspirerend hoe te zien hoe deze mensen keven en worstelen met het Amish zijn.
Er is trouwens een leuke facebookpagina van Mary Schmucker. De moeder uit Breaking Amish.
Het lijkt mij zeker leuk om het amish leven te ervaren, maar ook zijn er mindere kanten aan .
Zo moet inderdaad veel stiekem uit angst om geschuwd te worden dat vind ik echt te ver gaan , die jongeren uit breaking amish waren er trouwens niet echt op vooruit gegaan vond ik er grof geworden .
andrea
Helemaal mee eens Andrea! Die jongeren uit Breaking Amish waren best los geslagen…
Ik vind ze ook heel erg fascinerend. Op de middelbare school heb ik er zelfs een spreekbeurt over gehouden. Voor een dag zou ik zo wel willen leven, maar een hele zomer? Mij niet gezien. Ik zou waarschijnlijk de ene naar de andere regel overtreden en gillend gek worden. Zoals anderen schrijven is het gevoel van saamhorigheid wel iets positiefs. Maar hun denkwijze is zo bekrompen en extreem.
Leuk onderwerp voor een spreekbeurt Jeanine! Daar had ik graag naar geluisterd!
De Amish hebben op mij ook een grote aantrekkingskracht, dus misschien moet ik het boek ook maar eens lezen…
Heel fijne nieuwe zonnige week,
Liefs,
Mirjam
Het is een gezellig boek om te lezen Mirjam. Fijn voor een warme zomerdag bijvoorbeeld. Maar het verhaal is helaas wel vrij oppervlakkig.
O zo graag voor een korte periode, het brengt zoveel rust.
Die rust komt inderdaad voor in het verhaal. Maar tegelijkertijd wordt er geconstateerd dat eenvoudig niet wil zeggen dat het makkelijker is. Veel dingen zoals de was doen zijn juist veel ingewikkelder!
Idd erg fascinerend, de Amish… Heerlijk ook de eenvoudigheid in veel dingen…ik lees erg graag de boeker erover…. ‘s Kijken of ik deze in de bieb kan vinden :)!
Ik zie niet zo goed in waarom we afstand zouden moeten doen van het moderne leven om tot rust te komen. Het is juist de kunst om óók in onze gewone, dagelijkse omgeving met gezin en werk die rust te vinden en de moderne technologie tot ons voordeel aan te wenden in plaats van ons erdoor te laten leven. De wasmachine en vaatwasser doen bijv. hun werk wel als je even een wandeling of fietstochtje maakt, een boek of krant leest of helemaal niets doet.
We maken onszelf wijs dat we 24/7 bereikbaar en beschikbaar moeten zijn en dat we van alles missen als we ons niet suf facebooken, instagrammen en tweeten. De uit-knop op de tv, radio, telefoon en computer weten we niet meer te vinden. We voelen ons schuldig als we een halfuurtje ‘niets doen’. Het mooie is: We doen dat helemaal zelluf. En dus kunnen we ook zelf beslissen om er even niet aan mee te doen en al die uit-knoppen in te drukken.
Goed punt Polly. Want na een periode van afstand kom je weer terug in het hectische leven. Het meest ideale is dus inderdaad in jezelf de rust vinden binnen de drukte.
Ik ben dol op de romans over de Amish maar om zelf zo te leven… Ik denk het niet. Alleen al de manier hoe het huishouden gedaan wordt…brrr! Ik zit wel te likkebaarden als ik lees wat ze bijv. voor recepten klaarmaken. En ook de wijze hoe de gemeenschap elkaar helpt als er iets is. Petje af daarvoor. Hoewel, als er bij ons in de kerk iets aan de hand is helpt men ook waar nodig is, denk aan ziekenhuisbezoek, kinderen opvangen, financiele steun. Daar hoef je niet persè Amish voor te zijn. Nee, ik ben toch blij dat ik geen Amish ben, volgens mij moet je zo geboren zijn om zo te kunnen leven.
Wat fijn dat bij jou in de kerk mensen elkaar zo steunen Jet! Dat lijkt me echt heel fijn. Wat voor soort kerk is dat?
Het is de Gereformeerde Gemeente in Nederland.
Ah, bedankt Jet. Zouden gereformeerde gemeentes wat dat betreft onderling behulpzamer zijn? Ik ken dit (helaas) niet van de Nederlands-Hervormde kerk.
ik weet niet of ik echt zou kunnen en willen leven als de Amsih, toch boeit het me wel..
terug naar de basis, dat lijkt me dan wel weer prettig
Ja, mij ook! Zelfs al is het harder werken.
Wat Jet zegt herken ik ook. Wij zijn ook lid van een gereformeerde gemeente en bij ziekte of moeilijkheden helpen we elkaar. Voor elkaar koken/ strijken/ huishouden, kinderen opvangen, financieel etc. Echt heel fijn!
Geweldig Wiepkje. Ik ben zelf bij een Nederlands Hervormde gemeente en hoewel iedereen vriendelijk is, is er beslist niet zo’n onderling vangnet. Terwijl ik dat wel juist heel erg bij de kerk vindt horen dat je elkaar helpt.
Ik heb de afgelopen jaren wat ervaring opgedaan bij orthodoxen en ondanks dat het gemeenschapsleven me aanspreekt, de positie van de vrouw binnen die gemeenschappen spreekt me niet aan.
In Buffalo zag ik een groep Amish, ik had niet het gevoel dat ze zich afschermden. De vrouwen waren zelf enorm toegankelijk, wat verlegen maar in mijn ogen heel lieflijk. Het heeft wel wat, die klederdracht en die samenhorigheid.
Ach alles heeft zijn voor- en nadelen. Het gras lijkt vaak groener aan de overkant.
Er over lezen of programma’s zien is niet echt realistisch.
Wij waren op zoek naar een groep die naar de Bijbel leven/beleven zoals wij dat (zoveel mogelijk)leven/beleven. Kwamen uit bij de conservatieve Anabaptisten(hadden er nooit eerder van gehoord). Zijn paar maanden naar usa gegaan en hebben met Mennonieten en ex-Mennonieten gesproken, met Amish en ex-Amish (dat vinden wij eerlijk om dan een “redelijk” goed beeld/inzicht te krijgen). Met deze “plain people” hebben wij het meest gemeen. We noemen onszelf “plain people”, maar de omgeving noemt ons Amish (plain Amish). Basic leven is heerlijk, maar eenvoud is idd niet altijd eenvoudig. Het is een levenswijze die bij ons uit religieuze overtuiging tot stand komt(groeit). Wij hebben voor ons werk (o.a.)een p.c. niet hypocriet, als je weet hoe het in elkaar zit. (T.V shows zijn shows met acteurs, dit zijn(de meesten)geen Amish(ex-Amish). we hebben dit zovaak gehoord en er vragen over gehad dat we ‘t in Amerika zijn gaan navragen). Heb je vragen, mail gerust. Lieve groet, [email protected]