Consuminderen of downshiften? + 3 types consuminderaars

consuminderenTien jaar geleden schreef ik onderstaande blogpost over consuminderen! Ik werd daartoe geïnspireerd door een artikel in het tijdschrift Genoeg.

Omdat consuminderen actueler is dan ooit, of het nou uit idealisme is of uit pure noodzaak, heb ik het artikel grondig gerenoveerd en nieuwe informatie toegevoegd!

Hieronder eerst de oorspronkelijke post over consuminderen, met daarna nieuwe informatie en inzichten voor anno 2022.

Ben je op zoek naar praktische bespaartips om te bezuinigen? Lees dan nu mijn post met 75 Bespaartips!

Maar eerst: wat is consuminderen?

Voor mij is consuminderen bewust minder kopen en minder gebruiken. Maar laten we eens kijken wat Wikipedia zegt! Nou, dat schiet niet op. Volgens Wikipedia is consuminderen 'minder consumeren'. Wat een nietszeggend antwoord! Het Nederlands Woordenboek is behulpzamer.

Zij definiëren consuminderen als: 'bewust minder kopen'.

Consuminderen of downshiften?

In het tijdschrift Genoeg (okt/nov 2011), wordt een heel artikel gewijd aan de vraag: 'Hoe vertel ik mijn omgeving dat ik aan consuminderen doe?' Blijkbaar is dat een heikel item, dat volgens het artikel op onbegrip, ja soms zelfs op weerstand kan stuiten.

consuminderen

Consuminderen wordt geassocieerd met vrekkigheid

Dat zou komen doordat zuinig zijn geassocieerd wordt met bekrompenheid, ouderwets zijn, armoede en onplezierig. En consuminderaars worden vaak gezien als vrekkig en gierig. Inderdaad niet de leukste etiketten!

Engelse termen laten consuminderen aantrekkelijker klinken

Eén van de tips om je 'coming out', want zo noemen ze het, als consuminderaar makkelijker te maken is door er een Engelse term tegenaan te gooien. Ter illustratie noemen de auteurs dat Vintage toch ook veel leuker klinkt dan Tweedehands. Mogelijke Engelse termen zijn: downshiften en simplify life. Erg leuk om te lezen vond ik de drie types consuminderaars die ze onderscheiden:

  1. De spaarder: Iemand die zuinig moet zijn of dat wil, omdat hij dan minder hoeft te werken. Door consuminderen kan hij of zij sparen voor een sabbatical, wereldreis, studie of goed doel
  2. De activist. Onder meer freegansiten en dumpster divers die voornamelijk leven van wat anderen wegdoen. Hun leefwijze is een (politiek)statement tegen de consumptie-en wegwerpmaatschappij.
  3. De spirituele consuminderaar. Deze consuminderaar ziet een eenvoudiger leven met weinig spullen en gedoe als een weg naar meer rust en tijd voor vriendschap, liefde, natuur, rust en zelfontplooiing.

Persoonlijk voel ik me het meest aangetrokken tot de spirituele consuminderaar: minder spullen om zo meer rust in je leven te creëren.

Ben ik een consuminderaar???

Na het lezen van het artikel vroeg ik me af:

'Ben ik een consuminderaar?'

Ik zou mezelf niet gauw zo betitelen. Daarvoor vind ik mezelf niet serieus en grondig genoeg op dit gebied. Als ik op sommige blogs lees hoe actief mensen bezig zijn met consuminderen, dan ben ik maar een amateurtje. Een zondagsconsuminderaar, hoewel ik duurzaam leven wel belangrijk vind.

Maar de nieuwste mode boeit me niet, ik heb een dumbphone die alleen maar kan bellen en die ik nooit gebruik, en ik geef zo min mogelijk geld uit. Daarnaast heb ik een enorme hang naar rust in mijn leven. En dat zorgt ervoor dat ik veel spullen niet blief, omdat ik ze maar 'gedoe' vind. En dat komt dan weer mooi uit!

Maar soms, op onbewaakte momenten neemt mijn innerlijke consument plotseling het stuur over, en bestelt snel iets via internet. Bijvoorbeeld sheepskin laarzen, of boeken...

Consuminderen met kinderen 2011

Ondertussen is het me behoorlijk gelukt de rem op mijn uitgaven te zetten. Ik kom nog maar zelden op mijn grootste valkuil, eBay, en in de stad boeit het me niet veel meer. En daar ben ik blij om. Consumeerland heeft zijn bekoring verloren!

Maar nu de lente aanbreekt, blijkt mijn jongste dochter (12) toch echt wat nieuwe kleren nodig te hebben. Ze is anders gebouwd dan mijn oudste dochter, dus ik kan niet doorschuiven.

Daarom gingen we naar de stad, op zoek naar twee zomerse broeken, een paar schoenen, en iets van drie shirtjes. We bezochten Scapino, Bristol, Schuurman Schoenen, H&M, De Schoenenreus, Zeeman en de C&A, en toen hadden we maar liefst 1 broek (H&M), en 1 topje (Bristol).

Consuminderen met kinderen is niet makkelijk

Ik vind consuminderen met kinderen niet gemakkelijk. Heb ik mezelf net afgewend om dingen te kopen, moet ik het glibberige consumeerpad toch weer betreden. En als extra complicatie heb ik een heel andere smaak dan mijn dochter. Bovendien mag het ook niet 'te duur' zijn. Een broek van 19 euro is echt mijn maximum, en voor een shirt geef ik het liefst niet meer dan 8 euro uit.

Totaalkosten: 31 euro

Uiteindelijk heb ik vanochtend 31 euro uitgegeven: 17 euro bij de Bristol, en 15 euro bij de H&M. Maar van de H&M had ik nog een cadeaukaart, die de aankoop dekte. Dus wat uitgaven betreft valt het wel mee, maar we zijn niet echt veel opgeschoten met de aanvulling van de garderobe. Maar na tweeëneenhalf uur hadden we allebei geen zin meer, en bovendien werd het heel druk in de stad rond 12 uur.

Ik vind consuminderen voor mezelf veel makkelijker dan voor mijn kinderen!

Wat zeggen jullie over consuminderen met kinderen?

  • Ik ga ook voor de duurdere merken, maar alleen in ernstige opruiming (70% korting) of in de kringloop. Er zijn gewoon merken waarvan de kleding altijd lekker zit en goed staat bij mij (Cecil, Street One). Maar dat ga ik dus niet nieuw/voor de volle prijs kopen. Ik leer onze meiden – die maandelijks 55 euro kleedgeld krijgen, en daar OOK schoenen en jassen van kopen – ook dat de kringloop zo gek nog niet is. (Meibloempje)
  • Ik koop bij (online)winkels de 'dure' merken in de uitverkoop. Ik ben een koopjesjager in de betere winkels. Mooie kwaliteitskleding voor een redelijk bedrag. Ik betaal nooit teveel en de jongens zijn blij. Datzelfde doe ik met spullen voor in huis, serviesgoed, beddengoed en meubels. (Anoniem)
  • Mijn (nu volwassen) dochters hebben vanaf groep 8 kleedgeld gehad. Het eerste jaar (min of meer) onder begeleiding. Je zult versteld staan hoe snel kinderen daar op ´n goede manier mee om gaan. (Tecla)
  • Kleedgeld is handig en leerzaam, maar dan is het de vraag hoeveel, en wat ze daar dan van moeten kopen. Wij doen nog een goede jas en en goede schoenen en sportschoenen voor de kinderen, de rest doen ze van hun kleedgeld. Slagen ze er in iets op marktplaats te verkopen dan is de winst voor hen. Maar in de grotere kindermaten is vraag en aanbod aanmerkelijk minder dan bij de kleinere. Duurdere shirts blijven trouwens vaak mooier (minder muizentandjes,losse zomen etc. na het wassen). Maar tja, kleedgeld is ook leergeld. De kinderen gaan er goed mee om, en stellen het op prijs dat we met kleedgeld vertrouwen tonen in hun beoordelingsvermogen. (Loonlijstmama)
  • Gisteren naar een kofferbakverkoop geweest in Hoek van Holland en superleuke kleding gekocht voor geen geld, onder anderen EDC-blouse voor 1 Euro! (Mariska)
  • Onze zoon kunnen we makkelijk onderhouden van de kinderbijslag. En dan bedoel ik de kleding en het eten. Hahaha. Hij groeit langzaam en draagt alles goed af. Ook gaat hij altijd graag mee om kleding te kopen. We maken er altijd een leuk dagje van. Broeken kosten niet meer dan 20 euro’s, en shirts rond de 10 euro. Hij let zelf ook goed op de prijs en geeft niets om merkkleding. Soms zoekt hij een duurder shirt uit, maar die doet hij dan alleen op zondag aan. Jassen kopen we in de uitverkoop en kleding ook vaak. Voor onszelf kopen we alleen kleding als het echt nodig is.Gaan niet meer dan 4 keer per jaar kleding kopen meestal minder. (Renata)
  • Onze meiden hebben altijd kleedgeld gehad. 70 euro per maand. Lijkt misschien veel, maar van dat kleedgeld moeten ze ook alles wat kleding aan gaat kopen. Dus ook jassen en schoenen. En dat betekent dat er soms ook wel een maandje gespaard wordt. Jongste krijgt geen kleedgeld. Anders is dat geld zó op aan computerspelletjes… En hij gaat nooit mee naar de stad. Heeft er een hekel aan. Ik koop z'n spullen. Of Wehkamp gaat aan op de computer, en dan zoeken we het samen uit. Wel met geldlimiet natuurlijk. Spijkerbroeken boven de 40 euro komen er niet in, en truien boven de 30 ook niet. Is tóch nog een beetje oefenen…. (Trudy)
  • Ik wil nog even reageren. Ik verkoop de kleding van o.a. onze kinderen op Marktplaats. Het geld wat ik dan ontvang krijgen zij van mij. En wat helemaal leuk én gezellig is, spullen verkopen op Koninginnedag, dus ook kleding. Na een dag heb je soms zo maar 100 euro! Ik maak tussen 2 lantaarnpalen een waslijn waar ik alle kledingstukken aanhang. Broodjes en een thermoskan met thee mee, en verkopen maar. Ieder jaar wordt er meer verkocht, dus ik denk dat heel veel mensen door de recessie wat meer gaan snuffelen op dit soort dagen en op markten en tweedehandswinkeltjes. Trouwens, toen onze kinderen nog klein waren kocht ik bijna al hun kleding bij dit soorten winkeltjes en ze zagen eruit als nieuw! (Tineke)
  • Wij consuminderen moeilijk met kinderen. Zeker nu net onze kleine ukkepuk ter wereld is gekomen. Rompers en was- en bedartikelen hebben we nog van onze zoon, maar kleertjes zullen toch echt aangekocht moeten worden. En dat valt (ondanks het ieniemienie maatje) qua prijs best tegen! Gelukkig hebben we in de kraamtijd een heleboel kleertjes mogen krijgen, maar dat is pas voor over een maand of drie. Voor nu dus even bikkelen. En ook zoonlief is aan nieuwe kleding en schoenen (aarrgghh!) toe. Al hoorde ik gister over een schoenenactie bij o.a. Scapino en Dolcis: lever je oude schoenen in en ontvang een tegoed van € 10,00. Misschien een tip ook voor anderen? (Monique)
  • Consuminderen voor jezelf is denk ik minder moeilijk. Maar als je iets nodig hebt, heb je iets nodig en ik denk dat het voor je dochter juist fijn is dat niet alles wordt doorgeschoven. Misschien vind jij het minder belangrijk, maar zij wel leuk! Als het uit noodzaak is, hoor je mij niet, maar uit principe vind ik het soms wat ver gaan.. Je kan ook genieten van je aankopen, toch? Nee, het is niet het belangrijkste in het leven, mee eens, maar soms kan je -wanneer je het nodig hebt- je er ook aan overgeven en ervan genieten. (Anoniem)
  • Inderdaad, voor mezelf is het veeeel makkelijker om te consuminderen. Ik geef niet zo heel veel om kleding. Ik heb maar een paar stelletjes voor net, door de week draag ik bijna altijd een spijkerrok met shirt en vest. Oudste dochter krijgt 50,- per maand kleedgeld. Alleen ondergoed en sokken koop ik nog voor haar. Zij is niet zo’n uitgever dus het gaat goed. Middelste is heel anders, ziet altijd weer iets leuks…(zucht), kan ik dus lang niet altijd doen. Jongste is hard gegroeid, moet nog wel iets nieuws. Denk (hoop?) dat ze bijna uitgegroeid is. Voor de jongens krijg ik weleens wat en slaag ik ook wel bij kringl
  • Voor mijn dochter koop ik ook veel bij de Hema. Heb deze maand veel uitgegeven, hebben namelijk een bruiloft. Maar nu gaat de hand weer op de knip. Groeten Herma
  • Hier in de buurt hebben we erg leuke 2e hands kinderkleding winkeltjes, waar ik best een hoop koop. en ook bij wibra en zeeman kan ik nu nog leuke dingen meenemen.. maar ik vrees dat als ze gaan puberen ik het daar toch ook moeilijker ga krijgen.. Ik ga liever alleen op pad dan met het kind samen want dan is het echt veeeel moeilijker om ze tevreden te hebben, ze zien dan allerlei leukere dure kleding waar ze hun zinnen op zetten.. Als ze bij thuiskomst uit school iets nieuws op hun bed vinden zijn ze veel enthousiaster! (en anders kan ik het altijd nog ruilen) (Tineke)
  • Consuminderen is voor mijzelf niet moeilijk. Om kleding geef ik weinig, en ik doe ook lang met kleding. Hoewel ik uitzie naar de Livera linnenbroeken, want daar heb ik nog maar 1 van, help!! Meer broeken heb ik ook niet, dus dat betekent een rok of die broek. Mijn dochter van 15 krijgt kleding als het nodig is, en mijn zoon van 19 heeft nu een goed inkomen dus die voorziet zichzelf en dat doet hij ook rijkelijk…. Ik heb het al wel vaker op deze site gemaild, maar wij hebben geen auto en dat scheelt heel veel! Verder heb ik allerlei bijbaantjes, en die voorzien mijn eigen rekening van een lekker spaarpotje waar ik zelden tot nooit aankom. Ik ga het echt gebruiken als het moet. Wij moeten rondkomen van een laag loon, dus is het iedere maand een uitdaging om rond te komen. Maar het lukt… soms niet hoor. Toch lijkt het me heerlijk om zo nu en dan onbezorgd te kunnen shoppen, lees 'boodschappen doen'. Even een bloemetje kopen zit er niet bij. Ik ben stilletjes best wel eens jaloers hoor op al winkelende mensen met hun aankopen. Daar ben ik heel eerlijk over. Maar het is niet anders. (Johanna)

Is consuminderen slecht voor de economie?

In de Telegraaf las ik in 2011 dat consumenten die hun hand op de knip houden, een groot gevaar zijn voor de economie! Volgens deze redenering zouden consuminderaars, en mensen die zuinig willen leven, een belangrijke oorzaak zijn voor het gevaar van een nieuwe recessie.

Kredietverzekeraar Euler Hermes legt het als volgt uit:

'Het gebrekkige consumentenvertrouwen zet een keten in werking. Als verkopen van consumentengoederen teruglopen, worden de producenten van elektronica in Azië en de transporteurs van smartphones tot wasmachines naar de VS en Europa geraakt.'

Consuminderaars verzwakken de economie, omdat ze minder bijdragen aan de consumptie, en op die manier de vraag verminderen.

Geld moet rollen?

Zijn de gezegdes: 'Geld moet rollen' en 'Money makes the world go round' dan letterlijk waar? Door te consumeren stimuleer je de economie, dat zorgt voor werkgelegenheid, en daardoor kunnen nóg meer mensen dingen kopen. En dat heet dan welvaart.

Soms heb je gewoon genoeg!

Maar persoonlijk vind ik consumeren soms best genotzuchtig. Waarom niet tevreden zijn met wat je hebt? Tuurlijk is het leuk om dat ene jurkje te kopen, maar de kick van de aanschaf ebt na een tijdje weg, en dan moet je eigenlijk weer wat nieuws gaan kopen. En wat is feitelijk de onderliggende behoefte die je bevredigt met weer een nieuwe aanschaf?!

Consuminderaars verspillen bovendien minder, waarderen de spullen die ze hebben meer en leven vaak bewuster. Hoe dan dat slecht zijn?

Triggers die uitnodigen tot consumeren

Nu ik de trotse eigenaresse ben van de Aldi Transportfiets besef ik enigszins beschaamd:

'Dat was een 'trigger,' om te gaan consumeren.

En in plaats van me te verzetten, heb ik mij overgegeven aan blind verlangen.'

Ik was juist zo goed bezig met consuminderen

En de laatste maanden was ik juist zo goed bezig. Ik bracht mijn uitgaven terug tot een minimum, en als ik zin had om iets te kopen vroeg ik me af: 'Wat is de onderliggende behoefte, en heb je het écht nodig?!' En dan bleek het antwoord altijd 'nee', waarna het verlangen vanzelf weer wegebde.

Steeds beter herkende ik mijn 'triggers', en leerde ze te vermijden: folders en winkelcentra. Zo lang ik de spulletjes maar niet zag, verlangde ik ze ook niet. Maar in het geval van de Aldi transportfiets was er geen houden meer aan.

En dat is het fijn als iemand vergoeilijkend tegen je zegt:

'Kind, je hebt de laatste tijd zo hard gewerkt, dan mag je jezelf best eens trakteren.'

Met dank aan mijn moeder.

Mijn opa en oma waren geheel zelfvoorzienend

Mijn opa en oma consumeerden bijna niets! Ze woonden op een boerderij, en waren geheel zelfvoorzienend, met een groentetuin, kippen, koe en varken dat ze slachtten. Toch liep de economie!

Dus nou vraag ik me af: hoe kan het dat nog maar twee generaties geleden mensen nauwelijks consumeerden, maar de economie tóch functioneerde. Had ik nou op school maar beter opgelet bij de economielessen…

Door te consuminderen beïnvloed je ongetwijfeld de economie, maar je kunt je natuurlijk afvragen of dit nou zo erg is. Want hoe goed is het huidige economische model eigenlijk?

Dit vonden de bezoekers van Huisvlijt over consuminderen en de economie

  • Het economisch systeem moet op de schop. Dat zal even zeer doen, maar het is geen ramp. In plaats van spulletjes kopen, zal het dan voortaan meer draaien om het leveren van diensten. Diensten als reparaties bijvoorbeeld, in plaats van steeds een nieuw exemplaar kopen. Goed voor het milieu en de werkgelegenheid. En al het geld dat bespaard wordt en op de bank wordt gezet door al die consuminderaars, kan besteed worden aan allerlei nuttige nieuwe projecten. Niks mis mee dus, consuminderen! (Patrick - De Kleine Dingen)
  • Voor de huidige markteconomie klopt het wel dat consuminderen slecht is voor de economie. Het is echter een economie die op den duur nooit te handhaven zal zijn, want deze is gericht op altijd maar meer. Maar de aarde kan op den duur dat 'meer' niet meer bieden. Consuminderen mag dan wel slecht zijn voor onze huidige economie maar ik zie het meer als een signaal afgeven naar de rest van de wereld: “het moet anders!”. Hopelijk wordt het signaal ergens opgepikt. (Jolanda)
  • Er zijn ooit artikelen verschenen in Genoeg waarom consuminderen niet slecht voor de economie is. Als je wat koopt, koop dan goede kwaliteit, milieubewuste goederen en ambachtelijk werk. Dat kan nooit schaden. Ik heb laatst mooie kleren gekocht van ecokatoen, duurder maar wel gezonde, duurzame werkgelegenheid voor bepaalde groepen mensen. (Theda)
  • Ik denk wel dat er meerdere kanten aan zitten. Onze maatschappij is helemaal doorgedraaid en produceert veel te veel. Zo ontstaat er overschot, want mensen hebben geen geld om heel die productie te gebruiken. Natuurlijk heeft het ook met werkvoorziening ed te maken. Er zijn ook heel veel mensen die geld moeten kunnen verdienen. Consuminderaars zijn aan de ene kant wel goed bezig natuurlijk, vooral voor zichzelf en het milieu, maar besteden inderdaad te weinig geld om het overschot weg te werken. Zo blijft het geld hangen. Er is een groep die al maar meer wil, en een groep die tevreden is met wat ze hebben… En het verschil tussen die 2 groepen is heel groot.. Het zou fijn zijn als het kabinet dat wat meer in balans kon brengen. Misschien kunnen we dan ook de echt arme landen wat beter helpen. (Tineke)
  • Ik zeg maar zo, ik stop mijn geld niet in een oude sok, maar zet het op de bank. Los mijn hypotheek af.Hierdoor kunnen anderen mijn geld weer gebruiken om het geld verder te laten rollen.De bank kan het ook gebruiken om hun kredietwaardigheid op te hogen.:P (Opnieuw beginnen)
  • Dan zou er minder werkgelegenheid zijn in de mode bijvoorbeeld, en alles beperkt worden tot het hoognodige. Wat dan met de ook mooie dingen om ons heen? Kan je niet genieten van een leuk ingericht huis? Wie zegt dat het genot van een nieuwe aanschaf er na een tijd af is bij iedereen? Bij mij niet hoor! Als je ECHT iets voor de wereld om je heen wilt doen, eet dan geen/minder vlees. Ook dan verdwijnen er banen op dat gebied, maar dat voorkomt ook een hoop dierenleed en daarnaast is het milieu daarmee meer geholpen dan consuminderende mensen! (Anoniem)
  • Geweldig. Het zijn niet de banken die er zo’n rotzooi van hebben gemaakt. Niet de media die een totaal verknipt mensbeeld hebben neergezet waar de sheeple massaal intrappen, en niet de producenten die zulke troep maken die met een jaar alweer stuk is die de oorzaak zijn maar de mensen die daar niet meer aan mee willen doen. Door de laatste groep, daar gaat de wereld aan ten onder. Och ja… Telegraaf… dezelfde krant die als voorpaginanieuws heeft dat Bert & Ernie niet gaan trouwen. (Valhalla)
  • Het is inderdaad grappig hoe bang men is als mensen minder geld gaan uitgeven. Dat is hetzelfde commentaar als bij consuminderen. Als iedereen zou consuminderen zou het heel slecht met ons gaan. Nou, ik denk dat dàt nog nooit bewezen is. (Spaarmoeder)
  • Geld moet inderdaad rollen, maar wel op een goede manier. Het is heel lang niet goed gegaan, doordat er meer rolde dan er daadwerkelijk was. Dus ik denk dat consuminderen en een gezonde economie juist samen gaan. Maar de groei die we in de afgelopen jaren hebben gehad, die is dan natuurlijk niet meer mogelijk. Dat vraagt wel om een aanpassing, want of je nu consuminderaar bent of niet; je hebt er meestal wel naar geleefd. Want veel consuminderaars hebben wel een prettig salaris waarmee ze kunnen kiezen voor duurdere biologische producten of meer kunnen sparen. (Lekker Leven met Minder)

Consuminderen nu

Deze week maakte het Nibud bekend dat we er gemiddeld 40 euro per maand op achteruit gaan als het gaat om koopkracht. Voor veel mensen is consuminderen daardoor noodzaak.

Daarnaast zijn er ook veel mensen die bewust kiezen voor consuminderen, bijvoorbeeld vanwege de huidige klimaatcrisis. We gebruiken teveel, en de aarde moet nog langer mee. Dat is een goede reden om voor minder te kiezen.

Hoewel ik mezelf nog steeds niet echt een hele goede consuminderaar vind, is het inmiddels wel deel van mij geworden om zuinig te leven en om niet teveel spullen te kopen. Hoewel ik dat soms wel lastig vind, als ik bij de Action kom. Maar toch heb ik het idee dat ik de afgelopen jaren aanzienlijk minder geld heb uitgegeven. Simpelweg omdat ik 'genoeg' heb, en omdat ik de aarde niet onnodig verder wil belasten met mijn aankopen.

Dat is één van de redenen dat ik het liefst tweedehands koop. Dan heb ik wel het gevoel van iets nieuws, maar er zijn geen nieuwe grondstoffen voor geofferd.

Oh ja, en had ik in 2012 nog een dumbphone, inmiddels heb ik ook een smartphone... En ik beken het schoorvoetend, maar ik zou hem niet graag meer missen.

Consuminderen kleding

Als het gaat om consuminderen van kleding ben ik goed bezig. Ik koop nog maar zelden nieuwe kleding, en als ik wat koop dan is dat meestal via Vinted. Hoeveel kleding heeft een mens uiteindelijk nodig? Dat is helemaal niet zo veel.

Leestips

Wat voor associaties heeft de term 'consuminderen' voor jou?
In welk van de drie types consuminderaars herken jij jezelf het meest?

Vergelijkbare berichten

43 reacties

  1. Ik ben het meest een spirituele consuminderaar, ik vind het ook wel eens moeilijk hoor om het de omgeving te vertellen, doe ik dus gewoon niet, maar spreek over voordeeltjes in de supermarkt en geweldige aanbiedingen ;-)
    P.sst wilde graag een slowcooker maar een petroleumstel gekocht

  2. Ik ben geloof ik niet echt een consuminderaar. Daarvoor vind ik winkelen en de nieuwste mode gewoon te leuk. ;-) En dan heb je ook nog dat ik naast een winkelcentrum met 60 winkels woon. Oehoehoehoe gevaarlijk! Hahaha. Het is wel zo dat ik nu eigenlijk wel ben uitgekocht. Ik heb gewoon alles al aan wat ik nodig heb en aan wat ik leuk vind. Bovendien ga ik bewust niet al te vaak naar het winkelcentrum. Maar ja, het is overdekt en zo gezellig... Smoesjes natuurlijk. Hihihi. En ik ben eerlijk gezegd ook wel van het makkelijke hoor. Als ik iets nodig heb, dan ga ik niet eerst drie weken zitten prakkizeren hoe ik dat kan oplossen met de spullen die ik al heb, maar ga het gewoon kopen. Waar ik wel heel strikt mee bezig ben is het bio/eko leven. Alles in mijn huis aan eten, drinken, schoonmaak, was en verzorgingsproducten is bio/eko.

    1. Wow, naast een winkelcentrum met 60 winkels! Dat lijkt me wel superhandig! Maar de verleiding is natuurlijk ook veel groter om 'eventjes' iets te kopen. Daarmee maakt het wonen op het platteland bij mij wel korte metten.

  3. Hmm, volgens mij zijn er meer soorten consuminderaars. Ik pas niet in één van bovenstaande hokjes. Is er een bepaalde norm waaraan je moet voldoen om een 'echte' te zijn? Of zijn consuminderaars gewoon mensen die bewust goed met hun geld proberen om te gaan en inzien dat het achterna rennen van trends niet gelukkig maakt. Daarom kiezen ze wat ze zelf belangrijk vinden. En dat kan allerlei verschillende vormen hebben. De één kiest er bijvoorbeeld bewust voor om goedkoper te wonen, maar dan wel op vakantie te kunnen. De ander koopt geen cola, chips en koek meer om bio-vlees te kunnen eten van zijn uitkering en de volgende gaat minder werken om meer tijd en rust te hebben.

    Alle levens en alle mensen zijn anders, dus de keuzes die je binnen het consuminderen maakt, zijn ook allemaal anders. Maar of je dan 'echte' of 'niet-echte' consuminderaars hebt? Tuurlijk er zijn wel mensen die de consuminderprincipes verder door (moeten) voeren dan de ander. Maar de principes blijven hetzelfde.

    1. Het is natuurlijk ook maar een grove indeling. Maar ik vond de drie onderscheiden types in dit artikel wel interssant.

      Jouw omschrijving van consuminderaars als mensen die hun eigen keuzes durven te maken vind ik prachtig!

  4. Ik zie mezelf vooral als een combinatie van 1 en 3. Het begon voor mij als 1 en gaandeweg merkte ik dat het ook heel veel rust geeft en nu ben ik dus ook weer bezig om daar meer 'uit' te halen. Ik vind het niet erg om als consuminderaar gezien te worden. Ik kan ook zeker op allerlei fronten nog wel verbeteren, maar vind ook wel dat ik goed bezig ben. Voor mijn gevoel heb ik het licht in ieder geval gezien en dat lijkt me in deze tijd al heel wat. Verder houd ik me met de labeltjes niet zoveel bezig, ik voel me hier prettig bij en probeer steeds mijn grenzen een beetje te verleggen. Daar schaam ik me ook niet voor, want ik vind dat ik heel slim bezig ben ;-)

  5. Een hokje in een hokje. Nee doe maar niet ;)
    Als mensen beginnen dat het 'lekker is dat het kan' dat ik niet meer werk, wil ik best even vertellen waarom dat dan kan. Het boeit mij echt niet wat mensen dan denken, de meesten weten ook wel dat we op sommige fronten zuinig aan doen.

    1. Een hokje in een hokje wordt inderdaad wel erg claustrofobisch. Maar het is een goede aanleiding om na te denken waar je zelf ergens staat op het spectrum.

      Mensen zeggen soms inderdaad vrij makkelijk dat je maar mazzel hebt als je geen betaald werk meer doet. Maar ze vergeten soms even gemakkelijk dat ook aan die keuze een prijskaartje hangt. Het is maar net of je die prijs graag betaalt of niet, en of je het dat waard vindt.

  6. Ik ben aan het consuminderen uit noodzaak, maar ook omdat ik het een sport vind om met weinig rond te komen.
    Maar ik herken het probleem wel dat mensen je niet begrijpen dat je zo met de centen bezig bent.

  7. Leuk om te lezen. Doet me denken aan een filmpje dat ik laatst op you tube zag van een programma van Catherine Keyl met daarin Hanneke van Veen en haar man over vrekken. Is twintig jaar geleden opgenomen, maar zo geestig om te zien hoe het publiek in die tijd vol schaamte reageerde op bezuinigen en 2e hands spullen.

    Negen jaar geleden gingen wij consuminderen uit noodzaak omdat mijn man zijn baan verloor. Toen hij weer een baan had bleven wij wel vrijwillig besparen op bv de boodschappen om van het uitgespaarde geld naar het theater en concerten te gaan want daar genieten wij van. Nu ben ik zelf inmiddels al ruim 2 jaar werkloos en is ons inkomen nog nooit zo laag geweest en hebben wij het nodige consuminderen weer opgepakt omdat het moet. Ik vind het nu niet leuk omdat het nu echt een gevoel van overleven is maar het is niet anders. Mis toch wel bepaalde dingen maar weet dat als ik weer werk vind wij weer op onze manier verder vrijwillig besparen op de manier waar wij ons goed bij voelen om ruimte te creeren voor ons belangrijke zaken.

    En onder welk nummer ik val?? Geen idee, ben gewoon mezelf. Koop graag tweedehands, heb geen mobiel, nog nooit een horloge gedragen, hou van rust en wandelen met de hond en kijk heel weinig tv. Aan de andere kant ga ik graag naar concerten/theater en ben ik blij als straks er weer een gezellige drukte in de stad is op 5 mei met het bevrijdingsfesival. Beetje ying en yang ben ik geloof ik wel ;)

    Groet Isabelle

  8. Hier een zondagochtend consuminderaar. In de ogen van de "echten" ben ik nog een consumeerder puur sang maar in mijn leefomgeving ben ik toch echt wel de consuminderaar. Als het niet hoeft koop ik het niet. Mijn kinderen zeggen geen nee tegen krijgertjes en ik geef net zo hard weer door. Als ik iets 2hands kan kopen doe ik dat maar bestel ook regelmatig boeken en kleding voor onszelf. Er is hier allerhande elektronica in huis maar wel in beperkte mate (dus niet voor alle kinderen een eigen Nintendo DS, maar één gezamenlijke. Etc. Zit tussen de activist, de spirituele en die die het geld nodig hebben in.

  9. Consuminderen is voor mij niets kopen wat je niet nodig hebt, ook geen krans bij de action. Het begint dan ook met deze winkels over te slaan... Ze leven van mensen die willen consuminderen en denken dat dat bij besparen begint, Het begint bij minder te kopen, niet goedkoper te kopen.

  10. In tegenstelling tot tien jaar geleden, toen consuminderen blijkbaar een 'coming-out' vroeg;), heb ik het idee dat het nu hip is.
    Ik let zelf wel echt op wat ik uitgeef. Mijn inkomsten zijn flink gedaald sinds ik niet meer werk, dus het is ook gewoon noodzaak. Binnenkort komt er een blog online over hoe ik dat doe.

  11. De smartphone is echt een product dat na een aantal jaren wordt weggegooid. Bij mij meestal vanwege de updates die niet meer worden binnengehaald. Apps zoals Vinted en Too Good To Go helpen wel mee.

  12. Ooit was ik geabonneerd op 'De Vrekkenkrant'. Zij lagen aan de basis van mijn consuminderen. Intussen leef ik klein (60m²) en voor een ieniemienie stukje zelfvoorzienend (pottentuintje). 'k Koop enkel het (echt) noodzakelijke, maar waardeer en koester wat ik krijg. Mij zie je dus niet in Action...
    Lie(f)s.

  13. Ik ben een spirituele consuminderaar. Vroeger wou ik altijd veel spullen hebben. Nu al jaren wil ik juist alleen nog spullen hebben die ik echt nodig heb en het liefst zo min mogelijk. Dit brengt meer rust in m’n hoofd. Ook heb ik regelmatig dagen dat ik alles weg doe wat niet meer bij m’n oude “ik” pas. Ik merk dat dat goed helpt om m’n leven op een positieve manier te veranderen

  14. Ik weet niet welk type ik ben. Mensen kunnen me zeker zien als consuminderaar. Maar ik wil eigenlijk niet dat dat slechte werkomstandigheden of een aanlag op het milieu oplvert. Probleem is wel dat je daar weinig zicht op heb. Zelf ga ik meer voor tevredenheid en als je met iets sneller tevreden bent dan doe je er langer mee. Daarnaast kan ik sommige dingen goed repareren. Ik heb ook veel niet, omdat ik het nut er niet van inzie. Dat begon met geen horloge en dat loopt door tot geen auto. M'n fiets heb ik 15 jaar geleden 2e hands gekocht. Ding doet het nog prima. M'n huidige laptop is ook 2e hands. Kleren koop ik weinig omdat ik het flink afdraag. Merkspul koop ik liever niet, je betaalt extra voor de merknaam en die kosten worden in extra reclames en aandeelhouders gestoken. Heb met beide nix. Merkkleding zegt niet dat het milieuvriendelijk is gemaakt of dat de werknemers onder correcte omstandigheden werken.

    Het eerste type zie ik niet als een consuminderaar. Dat is iemand die de consumptie uitstelt. Een wereldreis is voor mij ook een consumptie en vaak ook slecht voor het milieu. Ik heb maar 2x in m'n leven een vliegticket betaald en de laatste was in de vorige eeuw. Ben wel tot Athene, Lissabon, West-Ierland en Oslo gefietst. Overnachtte in eenvoudige hotels of B&B's. Want ook dat hoeft voor mij niet luxer dan bij me thuis.

    Als alleenganger heb ik ook weinig met horeca en/of terrassen. Koop dus vaak wat in de supermarkt en eet dat in een park op. Neem ook zelf kraanwater mee en soms een broodje. Door corona knip ik ook al een paar jaar zelf m'n haar. Vind dat best lollig en ik hoef niet te wachten.

    Voor het geld hoeft het allemaal niet. Wat mij betreft mag/moet onze economie krimpen. Een economie die op consumptie draait deugt niet.

    1. Ik vind het knap dat je zelf je haren kunt knippen Ximaar! Dat lijkt me nog niet zo eenvoudig. En je tweedehands laptop: doet die het nog wel goed? Die van mijn man krijgt steeds meer problemen, doordat hij zo verouderd is.

  15. consuminderen een term die meer dan ooit in de mode is...

    zeker in deze periode van inflatie en bij de sterk stijgende prijzen

    vooral de energie kosten zijn sterk gestegen, zodat men zijn budget wel moet beheren...

    zelf koop ik geen overbodige dingen, die ik achteraf weinig of niet gebruik

    maar de reclamefolders uitpluizen is niet aan mij besteed

    ik ben tevreden met wat ik heb en daar gaat het hem toch om

    prettige dag

  16. Ik ben zeker een spaarder en spaar vooral voor reizen! Omdat ik geen huis heb en mijn hut op de boot (waar ik op werk) maar klein is, kan ik ook niet echt veel spullen hebben. Maar ik geef wel graag geld uit aan cadeautjes voor familie, ervaringen en activiteiten zoals sporten!

  17. Ik kan wel zeggen dat ik minder verbruik, maar dat heeft natuurlijk ook te maken met corona. Ik kom sinds die tijd bijna nergens meer. Ik bestel niet online en de winkels zijn ook niet altijd te bereiken.

    Love as always
    Dimario

  18. Ik moet altijd lachen om het woord consuminderen (of om Marie Kondo praktijken), in mijn beleving een woord dat op een luxe probleem doelt. Iemand die echt niet rond kan komen of met andere grote problemen zit of in een oorlogssituatie of aan het vluchten is zou nooit het woord consuminderen bedenken. Je consumeert dan 'gewoon' minder.

  19. Vroeger kwam ik regelmatig met een tas vol kleding thuis die ik vervolgens amper tot niet droeg. De laatste jaren vraag ik mij veel meer af of ik het echt nodig heb of niet en dat doe ik ook met veel andere dingen. Gelukkig ben ik niet zo vatbaar voor gadgets, dus dat scheelt sowieso al een hoop.

  20. En hoe heet het als je een andere smaak hebt dan wat in winkels hangt? Ik koop haar nooit kleding omdat ik nooit kan vinden wat ik zoek. Wat ik heb verslijt ik tot op de draad. En wat spullen betreft; ik heb de afgelopen weken mijn huis opnieuw ingericht (moest, hè) maar het is heel leeg hier binnen. Dat vind ik fijn. Ik heb alleen het hoognodige.

  21. Ik zei laatst nog tegen mijn vriend dat we best wel eens wat vaker mogen opletten. Gewoon, omdat het kan. Dus wil wel, wat consuminderen. Ondanks dat ik niet snel onnodige dingen koop, wil ik toch nog iets meer opletten.

  22. Ik koop de laatste tijd ook wel iets bewuster maar ik heb echt een koopverslaving lol. Maar de laatste tijd hou ik steeds meer geld over dus dat is fijn!

  23. Ik vind het gewoon belangrijk om minder spullen in huis te krijgen. Ik wil juist ruimen en de ruis eruit halen. Met mijn beroep ontkom ik er niet aan dat er het een en ander het huis binnenhaalt. Alleen kan ik daar ook wat aan doen (weggeven, delen). Ik probeer ook - als ik wat nodig denk te hebben - er echt over na te denken voordat ik tot aankoop overga (en er dus echt wat langer over nadenken). En het hoeft niet meer allemaal nieuw te zijn. Tweedehands is ook prima.

  24. Wij zijn hier ook wel veel mee bezig. Vooral als je dingen niet tot niet veel gebruikt, dat je dan een ander er beter blij mee kan gaan maken. Minder spullen maakt ook dat we ons hier thuis niet zo snel storen aan dingen die rond slingeren.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.