‘Ah, neem nou nog wat!’

Last updated on February 10th, 2024 at 12:11 pm

taart

Ik snoep zelden tot nooit overdag.

Ik bewaar die calorieën liever voor de avond. Als ik lekker op de bank lig, en zin krijg in iets lekkers. Overdag kan ik prima van snoep en snacks afblijven, en daar maak ik dus graag gebruik van.

Ongevraagd gebak

Maar ik merk dat dit soms best lastig is. Want wat als ik ergens op bezoek ga, en ze presenteren mij een groot stuk gebak? Dan is het ook zo wat om dat af te slaan. Dus meestal eet ik dat dan braaf op, terwijl ik stiekem baal. Maar het voelt onbeleefd om het af te slaan. Bovendien heeft iemand moeite gedaan om iets lekkers te halen. Daar wil ik dan niet mijn neus voor ophalen.

Een tijdje terug kreeg ik bezoek dat zelf een banketstaaf meebracht voor bij de koffie. Een leuk cadeautje en een sympathiek gebaar! Dus ik sneed braaf een stuk voor haar af. Vervolgens sneed ik voor mezelf een heel smal stukje af.

En dat viel op.

Eten als sociale activiteit

Het zette me aan het denken.

Wat is dat voor sociale druk die rust op eten?

Een gebakje afslaan wordt nog wel eens gezien als ‘ongezellig’ of als ‘niet meedoen’. Terwijl het soms simpelweg een persoonlijke gezondheidskeus is! Mensen die bijvoorbeeld bewust helemaal geen suiker meer eten zullen hiermee nog wel veel vaker geconfronteerd worden dan iemand als ik. Dat lijkt me best lastig. Zeker op feesten en partijen.

Scheiden van tafel en bed

Dat eten een belangrijke rol speelt zie je ook terug in het fenomeen ‘scheiden van tafel en bed’. Bij een scheiding van tafel en bed ga je uit elkaar, maar je blijft nog wel officieel getrouwd. Dus blijkbaar telt het zwaar dat je niet meer samen eet!

Ik eet het liefst alleen

Als puntje bij paaltje komt, en ik écht wil genieten van mijn eten dan eet ik eerlijk gezegd het liefst alleen. Toen de kinderen nog klein waren, wachtte ik bijvoorbeeld tot ze allemaal in bed lagen voordat ik mezelf trakteerde op een patatje-met. Want alleen dan kon ik in alle rust eten en ook echt proeven.

Uit eten gaan vind ik best gezellig, maar voor het eten hoeft het dan weer minder voor mij. Want dan ben ik toch vooral druk bezig met praten met de ander(eren). En blijkbaar kan ik niet goed twee dingen tegelijk doen!

Samenvatting

Ik schreef deze post omdat ik merk dat er soms een bepaalde druk op zit om iets te eten in gezelschap. Ook als je er niet om gevraagd hebt. Het is dan onderdeel van het sociale gebeuren. Ik vind dat wel lastig, want ik wil eigenlijk helemaal geen groot stuk taart eten ‘s ochtends om 10 uur. Of een vet saucijsbroodje.

Waarmee ik niet wil zeggen dat ik het gebaar niet waardeer. Zeker wel! Ik snap best dat mensen je uit aardigheid iets lekkers aanbieden.

Hoe ga jij om met eten bij sociale gelegenheden?


Discover more from Huisvlijt

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Similar Posts

44 Comments

  1. Ik heb nooit iets lekkers in huis. Totdat we bezoek krijgen. Dan voel ik druk om iets lekkers te moeten halen. En gek genoeg ben ik bij anderen teleurgesteld als zij dat niet hebben gedaan haha

  2. Als je aangeeft dat je beter kan genieten/proeven als je alleen eet,is het erg attent als mensen dáár rekening mee houden. Vind ik.
    Maar goed, ik sla altijd eten af, ik kan namelijk echt niks proeven als ik “sociale activiteiten” doe. Dan zit mijn energie in die activiteiten. Dan blokkeren andere functies. Maar dan met je daar zelf wel duidelijk in zijn, anders snappen anderen het niet.
    Mijn vriendin neemt wel eens wat voor me mee, om láter op te eten. Zo kan het ook.

  3. Ik kan helemaal met je meevoelen! Vooral dat verwijt dat je niet ‘gezellig meedoet’ kan ik me heel erg aantrekken. Alsof het alleen maar gezellig is met mij als ik iets lekkers mee-eet? Ik ben toch wel meer dan alleen diegene die het gebak snoept?
    Toen ik drastisch mijn suikerinname terugbracht vond ik het nog lastiger. Wil je dan iets anders? (wat ook suiker bevatte) – nee dank je. Wil je dan dit? Wil je dan dat? Nee echt, ik hoef niet.
    Nu word ik er iets losser in en neem ik met een verjaardag wel een gebakje, maar meestal vind ik ze niet lekker meer. Dat doe ik dus echt uit beleefdheid.
    Mijn vader eet al jaren geen gebak meer. Die zegt gewoon keihard dat hij er niks om geeft. Op een of andere manier wordt dat gewoon geaccepteerd. Mijn moeder heeft aangepast eten, die neemt vaak zelf een koekje mee. Wat mensen dan ongezellig vinden. Raar hè.

    1. Dat is zeker intrigerend Anita. Dat het van je vader gewoon geaccepteerd wordt, maar dat jij en je moeder je vaak nog moeten aanpassen. Wat is het geheim van je vader?

      Is het misschien simpelweg dat hij zo heel duidelijk was?

      Ik vind hem een inspiratie : )

  4. Oh wat herkenbaar. Ik heb ook liever een cracker met oude kaas en een glaasje baileys ‘savonds op de bank als guilty pleasure. Een stuk ‘verplicht en sociaal gewenst’ gebak sla ik overdag meestal over. Maar soms ontkom je er niet aan. Als je bij oudere mensen op bezoek gaat en ze hebben speciaal voor jou lekkers gehaald kan ik het niet over m’n hart verkrijgen te weigeren.

    1. Nee, dan zou ik het inderdaad ook opeten. Gewoon omdat het zo aardig van ze is dat ze het hebben gekocht!

      Ik vind het fijn om te lezen dat je het herkent, dat ik het liefst ‘s avonds in alle rust wat snack.

  5. Wat apart om te lezen, dat je overdag nooit snoept of snaait, want ook ik doe dat het liefst ‘s avonds.
    Kinderen heb ik niet meer over de vloer, maar op een of andere manier smaakt het ‘s avonds gewoon beter ;)

    Verder denk ik, dat je kunt afspreken met mensen bij wie je op bezoek gaat, dat je liever geen taart en dergelijke wilt.
    Het is ook wel wat traditie om bezoek wat te eten te geven, meestal in de vorm van gebak, misschien een verouderde traditie?
    En waarom zou het niet gezellig zijn zonder gebak, het gaat toch om de inhoud van een bezoek, een simpel koekje is dan toch ook goed…
    Desnoods bak je zelf wat koekjes om toch de waarde van het bezoek aan te geven, want daar gaat het meestal om: Je doet iets bijzonders voor je bezoek!

    Ook vind ik het niet eerlijk als iemand dan zegt, dat je niet gezellig bent als je geen gebakje of een stukje taart wilt, het is de verwachting van de ander, niet van jou.
    En voor hetzelfde geld ook voor de ander niet, maar het “hoort zo…”
    Patronen doorbreken :P

    Groetjes Lily

    1. Dat is een interessant gezichtspunt Lily, dat het ‘s avonds simpelweg lekkerder smaakt : )

      Goed punt dat gasten iets aanbieden een soort traditie is. Ik denk dat het iets is om mensen te laten merken en voelen dat ze welkom zijn of zo. Dat je ze als het ware trakteert.

  6. Zovaak gebeurt het ook weer niet dat ik een gebakje of zoiets ‘moet’ eten. Dus ik eet het gewoon op. Als ik zelf bezoek krijg dan bak ik vaak wat.En vind het leuk als mensen daar van genieten. Als men niet wil is het ook ok hoor. Ik vind het helemaal geen verkeerde gewoonte om bezoek wat lekkers aan te bieden.
    Als mensen glutenintolerantie hebben of geen lactose verdragen dat weet ik dat meestal wel. Dit soort intoleranties lijken wel toe te nemen. Hoe zou dat komen ?

    1. Als je iets gebakken hebt voor je bezoek dan straalt dat inderdaad iets hartelijks uit en de boodschap: ‘Ik ben blij dat jullie er zijn en ik heb moeite voor jullie gedaan.’

      Ik hoor ook vaker dat mensen bepaalde intoleranties hebben. Geen idee hoe het komt. Of zou het nu ook weer makkelijker te diagnosticeren zijn en lijkt het daarom alsof het vaker voorkomt?

  7. Ik heb noet het idee dat anderen beledigd zijn als ik geen gebakje, koekje of iets dergelijks neem. Ik neem het anderen zelf in ieder geval niet kwalijk! :)

    1. Dat is goed om te weten Mirjam. Bij jou kan ik dus gerust een gebakje afslaan : )

      Zelf vind ik het ook helemaal prima als iemand iets niet blieft. Ik dring dan ook echt niet aan, want ik snap dat heel goed.

  8. Ik heb ‘t weleens gevraagd: “Waarom is het zo belangrijk voor je dat ik dit stuk taart eet?”.

    Dat werd meteen in alle toonaarden ontkend….

    Was ik er meteen vanaf! :-)

  9. Ja er hangt heel veel stress rondom eten, zeker in sociale settings. Het is ook wel frappant dat jij rustiger en lekkerder eet als je alleen bent.
    Ik lust alles wel en geniet er ook van, dus ik word er niet zo vaak mee gecontroleerd. Maar o wee als ik een keer besloten heb om niet te snoepen, dan valt het extra op! :P

    1. Toen ik mijn man net leerde kennen at ik ook nooit zo relaxt.

      Dan aten we bijvoorbeeld een keer patat, en als hij dan even naar de wc moest of zo propte ik lekker veel patat in mijn mond met een grote klodder mayonaise zoals ik het lekker vond.

      Maar als hij er bij zat, at ik ze keurig één voor één en lette ik op dat er geen mayonaise op mijn gezicht zat.

      Want helaas ben ik blijkbaar een slordige eter….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.