Financiële denkfoutjes

financiën

Stel je hebt een studieschuld van 5.000,-.

En je hebt ook 5.000,- op je spaarrekening staan.

Zou je die 5.000,- dan gebruiken om je schuld af te lossen?

Veel mensen zullen zeggen: 'Nee joh!' Een kwart zegt zelfs: 'Dan moet ik eerst 10.000,- op mijn spaarrekening hebben.'

Nibud-onderzoek Financieel Gedrag & psychologische principes

Dit blijkt uit het grote Nibud-onderzoek Financieel Gedrag & psychologische principes. Drie op de vijf mensen met zowel een schuld als spaargeld, wil dat spaargeld niet gebruiken om de schuld af te lossen. Want ze willen het spaargeld achter de hand houden.

Maar financieel gezien is dat niet slim. Want een lening kost geld. Uiteindelijk ben je minder voordelig uit. Het Nibud zegt:

'Consumenten vinden verliezen vervelender dan dat ze het fijn vinden om te winnen.'

Mijn spaargeld is mijn vangnet

Toch snap ik die mensen wel. Ik ervaar mijn spaargeld als een vangnet. Een appeltje voor de dorst. En ik wil mijn vangnet niet kwijt raken. Zelfs als ik rationeel gezien wéét dat het op dit moment financieel voordeliger is om mijn hypotheek af te lossen, wil ik toch mijn spaarpotje houden.

Bij een gewóne lening zou ik wél eerst van die schuld af willen trouwens. Want ik houd niet van schulden.

De psychologie van ons gedrag als het om geld gaat

Het mag duidelijk zijn financiële keuzes niet altijd rationeel zijn! Maar vanuit een psychologisch standpunt kun je ze wel begrijpen. Daarom heeft het Nibud de ingewikkelde leerstoel psychologische determinanten van economisch keuzegedrag ingesteld in samenwerking met Universiteit Leiden.

Nog een paar grappige weetjes over onze geld psychologie:

  • We stappen eerder naar een andere zorgverzekering over als de jáárpremie wordt genoemd, dan als de maandpremie wordt genoemd! Om je te helpen rationele beslissingen te nemen, kan een site als de Goedkoopste Zorgverzekering helpen. Daar vind je veel informatie handig op een rijtje.
  • Als mensen horen hoeveel andere mensen rood staan, dan vinden ze het minder erg dat ze zelf rood staan.
  • Mensen die rood staan gebruiken ook liever hun spaargeld niet om dit te verhelpen. (Deze herken ik niet. Ik weet dat rood staan de duurste manier van lenen is. Ik zal mijn rekening dus altijd aanvullen vanuit mijn spaargeld.)

Herken jij je in dit gedrag als het om geld gaat?

Vergelijkbare berichten

18 reacties

  1. Ik vind die mensen die niet al hun spaargeld willen gebruiken om een studieschuld af te lossen juist heel rationeel denken.

    Als je al je spaargeld daarvoor gebruikt heb je geen enkele reserve meer. Stel dat dan je auto instort of er iets anders vervangen / gerepareerd moet worden wat veel gld kost.
    Dan moet je dus geld gaan lenen.

    Aangezien de rente op een studieschuld lager is dan bij een gewone lening, is degene die dit zo regeld duurder uit.

    Ook rationeel is het dus geen goede keuze om al je spaargeld te gebruiken om je studieschuld af te lossen.

    Prsoonlijk zou ik wel een deel van die 5000 euro gebruiken om af te lossen: 1.000-2.000 euro, al naar gelang het risico voor plotselinge hoge kosten.

  2. In het geval van studieschuld zou ik het ook net zo als Bespaarzuinig doen. Als ik andere schulden had die duurder waren dan zou ik een groter deel aflossen. Dan denk ik eerder aan 3500. Dan extra aflossen van het bedrag dat je elke maand minder kwijt bent aan leenkosten.
    Maar wij hebben nooit zo'n persoonlijke lening gehad. We hebben een hypotheek waar we extra op aflossen. En toen we trouwden, hebben we geleend van onze ouders omdat we meer eigen gekd in moesten brengen dan we hadden. We waren er van uit gegaan dat mijn salaris meegeteld mocht worden bij de aanvraag van de hypotheek, maar ik was nog geen 21 en dan kon dat destijds niet.
    Het was een renteloze lening van 10.000 en die hadden we in een jaar afgelost. En we hadden nog gespaard ook. We leefden van een inkomen. Mijn inkomen was er om te sparen. Dat kon toen nog want de vaste lasten waren stukken lager dan tegenwoordig. De luxe was wel heel duur en daar deden we dus niet of nauwelijks aan.

    1. We hebben nadat we ons eerste huis gekocht hebben nog twee keer een huis gekocht. En ook toen weer op basis van 1 inkomen. Het was de bedoeling geweest dat ik weer zou gaan werken als de kinderen groter waren. Maar helaas werd ik chronisch ziek. Te ziek om nog te kunnen werken en omdat ik ziek werd in een periode dat ik geen baan had, heb ik ook geen recht op een uitkering.
      Dat ik niet voor een inkomen kan zorgen vind ik best moeilijk want het maakt je als gezin heel kwetsbaar. Daarom hebben we ook een flinke buffer.

  3. Ik laat ook liever mijn spaargeld staan voor onvoorziene uitgaven. Wij staan bijna nooit rood, maar ik vergeet het dan aan te vullen. Het liefst wil ik ook niet rood staan. De studieschuld betalen we keurig af en af en toe maken we wat extra over, maar daarvoor gebruiken we niet ons spaargeld. Leningen sluit ik verder niet af, ik spaar liever wat langer dan dat ik ga lenen.

  4. bij ieder andere lening zou ik onmiddelijk aflossen, bij een studieschuld zou ik hetzelfde doen als bespaarzuinig. gelukkig heb ik nog nooit een schuld gehad , ondanks mijn lage inkomen heb ik toch een mooie buffer opgebouwd voor noodgevallen. en verder koop ik nooit iets als ik daar geen geld voor heb.ondanks mijn buffer spaar ik ook voor dingen die ik aan wil schaffen zonder dat ze noodzakelijk zijn. zo kocht ik vorig jaar voor het eerst in 18 jaar een nieuwe tv. daarvoor had ik gewoon 2e handjes van de kringloop. ik leef volgens het principe, kun je het niet betalen dan koop je het niet.

  5. In het geval van de studieschuld zou ik 2500 aflossen en 2500 op spaarrekening houden.
    Ik zou absoluut niet met ons spaargeld (buffer) de hypotheek gaan aflossen.
    Geld in stenen is verdwenen zolang je jouw huis niet verkoopt.
    Alles boven de buffer gaat wel naar aflossing.

    1. Dat is helemaal waar Astrid. Ik vind een buffer daarom ook belangrijker dan aflossen. Tenzij we een miljoen winnen natuurlijk. Dan houd ik zelfs genoeg buffer over als ik aflos ; )

  6. Ook het Nibud adviseert om altijd een buffer aan te houden. Zodat je wel je wasmachine indien nodig kunt vervangen als ie kapot gaat. Want anders heb je je schuld afgelost en moet je meteen weer lenen om een wasmachine te kopen.
    Maar soms zijn mensen wel heel irrationeel. Ik las eens op een blog van iemand die 15.000 spaargeld had, nu dan versneld zijn hypotheek ging aflossen maar ook nog steeds een studieschuld had en daarmee alleen de minimale jaarlijkse aflossing deed. Dat snap ik dan niet.

    1. Dat snap ik wel, denk ik. De rente op de hypotheek is veel groter dan de rente op de studielening, dus loont het meer om de hypotheek af te lossen dan de studieschuld. Momenteel betaal ik bijvoorbeeld nog geen 1,5 procent rente op de studieschuld terwijl de hypotheek 4 procent rente heeft.

  7. Altijd een buffer aanhouden voor de belangrijke zaken; boven de buffer kunnen schulden en hypotheken (extra) afgelost worden.
    Ik had na mijn studie een fikse studieschuld tegen een vervelende rente; toch heb ik én gespaard én afgelost. Niet omdat ik niet rationeel ben, maar omdat geld dat je in de aflossing van je schulden stopt niet meer beschikbaar is voor die koelkast die vervangen moet worden (wasmachine vind ik minder belangrijk, de wasserette om de hoek werkt prima voor een paar maanden waarin er dan weer wat bij elkaar gespaard kan worden) of voor die fiets die gestolen is.
    Nu schuldenvrij en bijna hypotheekvrij. Die lossen we wel af; dat is wat ons betreft vermindering van de maandlasten én het opbouwen van onafhankelijkheid.

  8. Ik verdien minder dan minimum. Dus leef ik zuinig. Zo zuinig dat ik kan sparen.
    Ook ben ik best handig, zodat ik i.p.v. een huis dat onder water stond, flinke winst maakte bij de verkoop van mijn huis.
    Beide leverden voor mij en mijn kinderen en mooie buffer op.
    Momenteel woon ik in een huurhuis. Waarschijnlijk raak ik door mijn zuinige leefstijl allerlei vrijstellingen kwijt. Dat is natuurlijk prima, want als ik een appeltje voor de dorst bij elkaar spaarde, hoef ik niet uit de staatsruif te eten. Maar ook wat ik voor mijn kinderen spaar telt dan mee. En dat voelt vreemd. Op grond van mijn inkomen heb ik recht op extra's en zij straks op studiefinanciering. Maar als ik er een vakantie van had geboekt, een nieuwe tv (die van mij is 20 jaar oud) en elk jaar een nieuwe jas, schoenen e.d., kon ik aanspraak maak op 'tegemoetkoming in mijn inkomen'. Ergens klopt dat niet. Maar misschien is twee plus twee toch vijf. .... of drie.
    Maar ik begrijp het wel hoor. Al dat oppotten is gewoon slcht voor de economie. Geld moet rollen! :-)

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.