Uitnodiging kinderfeestje: Hoe deel je ze uit? En wanneer?
Een kinderfeestje uitnodiging blijkt ingewikkelder dan je zou denken.
Ik ben bezig met het boek Grote kleine leugens van Liane Moriarty. En daarin zegt één van de moeders, Madeline, iets interessant over uitnodigingen voor een kinderfeestje. Namelijk:
'Als je niet alle kinderen van de klas vraagt, moet je geen uitnodigingen uitdelen op het schoolplein.'
Het zette me aan het denken. Is dit een ongeschreven regel? En houdt iedereen zich hier aan? Of lossen ouders dit op door simpelweg de hele klas uit te nodigen?
Uitnodiging kinderfeestje: hoe wij ze uitdeelden
Zelf hield ik me inderdaad aan deze ongeschreven regel. Als één van onze kinderen een kinderfeestje had, dan brachten we in het weekend de uitnodigingen rond. We gaven die persoonlijk af. Dat had als extra voordeel dat we ook meteen aan de ouders kon vragen of het betreffende kind op die dag ook echt kon komen.
Zo kregen we een goed beeld van het aantal gasten. Want kinderen hebben tegenwoordig volle agenda's! En of je nu een kinderfeestje thuis doet, of dat je ergens naar toe gaat, aantallen zijn handig om te weten.
Uitnodiging kinderfeestje: de hele klas uitnodigen geen optie
De hele klas uitnodigen vond ik nooit een optie. Want dan heb je zo een stuk of dertig kinderen onder je hoede. Zie daar maar eens een kinderfeestje thuis mee te vieren. Want ik vond het altijd belangrijk om zo'n kinderfeestje gewoon thuis te geven. En zelfs als je wel de hele klas uitnodigt, en ze bijvoorbeeld meeneemt naar een binnenspeeltuin, hoe pak je dat dan logistiek aan? Geen auto die groot genoeg is om zoveel kinderen in te vervoeren.
Maar goed, ik vind dat toch minder leuk. Wij vierden kinderfeestjes dus thuis, en als traktatie aan de ouders brachten wíj iedereen weer thuis. Met een volle buik : ) Voor een Harry Potter kinderfeestje deden we dat zelfs met de Zweinstein express!
Beschermen we onze kinderen niet te veel?
De gedachte achter het idee om een kinderfeestje uitnodiging niet en plein public uit te delen, als niet ieder kind wordt uitgenodigd is, is dat het zo sneu is voor de kinderen die niet mogen komen. Kinderen kunnen pijnlijk getroffen worden als ze zien dat bijna iedereen wordt uitgenodigd, maar zij niet.
Nou kun je natuurlijk zeggen: 'Zo is het leven. Wen er maar aan!!'
Maar ik merk dat ik dan toch ook de pijn van zo'n kind voel. En omdat die heel eenvoudig te voorkomen is, sta ik achter de uitspraak van die moeder uit het boek.
'Als je niet alle kinderen van de klas vraagt, moet je geen uitnodigingen uitdelen op het schoolplein.'
Uitnodiging kinderfeestje maken
Wij maakten een kinderfeestje uitnodiging altijd zelf. Bijvoorbeeld voor ons Harry Potter kinderfeestje. Maar tegenwoordig kun je ze ook heel makkelijk op Kaartje2go maken. Ze hebben daar een heuse sectie voor kinderfeestje uitnodigingen. Je kunt dan ook heel makkelijk een foto van je kind bij op de kaart zetten:
Bij Kaartje2go kun je de kaarten met kinderfeestje uitnodiging direct versturen, of je laat ze bij jou thuis bezorgen om later zelf af te geven.
Uitnodiging kinderfeestje waar kopen?
Je kunt kinderfeestje uitnodigingen dus online kopen bij kaartje2go. Maar ze zijn ook gewoon in stenen winkels te koop. Zoals deze kinderfeestje uitnodiging kaarten van de Action:
Kinderfeestje uitnodiging voor een Helly Kitty feestje
Uitnodiging met Peppa Pig
Duur zijn deze uitnodigingen niet. Je hebt 5 uitnodigingen voor nog geen 60 cent bij de Action.
Andere plekken waar je uitnodigingen kunt kopen zijn Blokker en natuurlijk de Hema.
Wanneer uitnodiging kinderfeestje versturen?
Hoeveel tijd moet er tussen de uitnodiging en het kinderfeestje zitten? Dit is helaas een belangrijke vraag, want kinderen hebben tegenwoordig vaak volle agenda's. Dat maakt dat je er op tijd bij moet zijn met je kinderfeestje uitnodiging.
Zelf vind ik een mooie tijd 2 weken van te voren.
Maar als je op safe wilt spelen, adviseer ik om uitnodigingen voor een kinderfeestje 4 weken van te voren rond te brengen. Dan kunnen ouders eventuele zwemlessen, voetbal of andere activiteiten eventueel verzetten voor het kinderfeestje. Op het blog Papa's wereld adviseren ze 3 weken. Zij zitten er dus een beetje tussenin.
Kinderfeestje uitnodiging samenvattend
Mijn advies is: deel kinderfeestje uitnodigingen persoonlijk uit aan de deur. Op die manier kun je namelijk meteen de ouders vragen of het kind die dag ook kan. Dat voorkomt teleurstellingen en tranen.
Leestips
- Lees ook mijn post Kinderfeestje idee met 11 tips voor en door moeders.
- Kinderfeestje 10 jaar
- Kinderfeestje 8 jaar
- Goodiebags
- Zakdoekje leggen
Wat vind jij van een kinderfeestje uitnodiging uitdelen?
Deze post verscheen voor het eerst in 2016 en is helemaal geactualiseerd.
Onze basisschool hanteert de regel geen uitnodigingen uitdelen in de klas. Ergens vind ik dat we te beschermend zijn. Mocht ik merken dat een kindje NOOIT gevraagd wordt, dan is dat kindje welkom op ons partijtje. Ik vind dat de verantwoordelijkheid van alle ouders. En daar mogen de ouders van dit kindje ook actief om vragen trouwens.
Dat ouders niet altijd goed nadenken over tijdstippen en locaties van partijtje vind ik verrassend. Ook wij leveren kinderen met volle buiken terug bij huis af. Laatst was de kleuter om 12.30 uur uit, moest ze thuis eten en om 13.30 brengen naar de jarige en haar daar om 15.30 uur weer ophalen. Deze ouders hadden één kind en keken vreemd op toen wij oververhit met de genodigde en twee zussen aan kwamen fietsen. Niet helemaal handig.
Op de school van zoon is het ook de regel dat uitnodigingen niet in de klas mogen worden uitgedeeld. Ik doe het altijd een beetje heimelijk op het schoolplein.
Tja en weet je: je kunt die uitnodigingen wel ongezien geven, maar uiteindelijk gaat er toch een groepje kinderen vanuit school mee voor een verjaardagsfeestje. En dat hebben ook de niet uitgenodigde kinderen echt wel door.
Ik ben het met je eens, gewoon even apart uitnodigen! Hartstikke sneu voor kindjes die dus buiten de boot vallen.. En natuurlijk, teleurstelling hoort bij het leven, maar of dat hiermee geleerd moet worden? Dat lijkt mij niet hoor.
Ik bedenk mezelf nu dat school wat betreft de klassen rondgaan met traktatie wel het beleid heeft dat de jarige één kindje aan mag wijzen om mee te gaan en een tweede wordt bepaald door het pakken van een lootje uit het mandje. Op deze manier komen alle klasgenootjes aan de beurt in een schooljaar
Mooi systeem met zo'n lootje inderdaad! Anders komen kinderen die minder goed in de groep liggen nooit aan de beurt.
Ik vind dat toch een beetje een vreemde regel. Als er 30 kindjes in de klas zitten, nodig je er dan 25 uit, waardoor het sneu is voor die 5 die geen uitnodiging krijgen? Nee toch? Ik mocht altijd een stuk of 8 vriendjes uitnodigen. Dus meer kinderen kregen niet dan wel een uitnodiging. En je nodigt toch die kindjes uit waar je regelmatig mee speelde. Niet echt een verrassing dus wie er werd uitgenodigd en wie niet. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit verdrietig ben geweest dat ik ergens niet mocht komen. Geen trauma's opgelopen dus, van die uitnodigingen die in de klas werden uitgedeeld.
Wél sneu vond ik het voor mijn broertje, die zijn verjaardag wilde vieren en waarbij uiteindelijk maar 2 mensen kwamen opdagen en de rest niet had laten weten niet te kunnen....
Dus ja, ik heb nog geen kinderen, dus misschien veranderd mijn mening hier nog later. Maar ik vind het eigenlijk een beetje onzin om dat zo omslachtig te doen.
Of nog erger, viavia achteraf horen dat jou kind de enige niet uitgenodigde is... Waargebeurd! Wat denk je dan als ouder?? Dit gebeurde in groep 7, de kinderen zijn zich dan echt wel bewust wat ze elkaar aandoen, door niet uit te nodigen...
I
Het is bij ons een afspraak op school dat uitnodigingen niet op school worden uitgedeeld. Of in ieders geval niet in de klas. Binnenkort hebben we hier een fuif (mooi woord vind ik dat), met alle kinderen uit de klas. En ook die uitnodigingen zijn persoonlijk afgeleverd. Dat wilden mijn dochter en haar vriendinnetje met wie ze de fuif geeft graag. Ze hebben lekker een middag rondgefietst. :)
Leuk zeg! En gezellig dat ze een middagje aan bezorgen heeft besteed : )
Ik zat zelf in een kleine klas, met vijf meisjes en vijf jongens. Alle meisjes kwamen altijd bij elkaar op het feestje en we gingen daarmee nog door toen we op de middelbare school zaten. Onze kinderen zaten in grote groepen op de lagere school en daar gaven we de uitnodigingen na schooltijd, ik kan me niet meer herinneren of dat op of buiten het schoolplein was. Maar wel na schooltijd om te voorkomen dat er in de klas veel aandacht naar het uitnodigingen gebeuren ging.
Wij brachten ook altijd in het weekeinde de uitnodigingen rond en omdat we de feestjes altijd op zaterdag vierden werden de kinderen door een ouder gebracht en door ons weer thuisgebracht.
Mijn, lichamelijk en geestelijk gehandicapt, neefje zat op een reguliere basisschool en werd in al die jaren (8) nooit uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje van een klasgenoot! Dat heeft niet alleen hem naar ons allen verdriet gedaan.
Bij mijn oudste in de klas zat 'n jongen met Downsyndroom. Ik nodigde niet alleen hem maar ook zijn moeder uit en die begreep best dat het voor iemand anders moelijk is/kan zijn om naast een stuk of 8 kinderen ook een kind met Down te begeleiden. De feestjes waren altijd gezellig en geslaagd!
Ik denk dat de meeste ouders van kinderen met handvatjes best mee willen komen. Al is het alleen maar zodat het voor alle partijen goed werkt.
Wat lief dat je dat jongetje uitnodigde en wat attent om zijn moeder ook uit te nodigen.
Lastig onderwerp. Gelukkig heb ik dit pas over een paar jaar, maar ik denk dat het inderdaad het beste is om persoonlijk de uitnodigingen te geven. Je wilt natuurlijk geen kleine kinderen kwetsen en 30 kinderen uitnodigen is ook geen optie. X Maria
Hier ook de uitnodigingen uitdelen aan huis persoonlijk of in de brievenbus bij niet thuis zijn. Hier is zoonlief 1x niet uitgenodigd, de ouders vonden hem te jong om mee te gaan naar zo'n schreeuwtent, terwijl hij er al heen ging toen hij 1,5 jaar oud was. Dat was verdrietig voor zoon maar ook voor mij. Het eerste kindje in de klas die jarig was en een feestje gaf en niet uitgenodigd worden. Terwijl hij het enigste kindje was die niet uitgenodigd was en hij het niet snapte dat hij niet mee mocht toen hun meteen na schooltijd mee gingen met de jarige en ik zoonlief mee moest nemen naar huis. Als ik er aan denk springen de tranen nog in mijn ogen.
Ik zelf heb nooit feestjes gegeven vind er niks aan. En voor zoon, die midden in de zomervakantie jarig is, vind ik het ook lastig wanneer te vieren. Dus we zijn er nog niet over uit. Ook omdat ik er dus echt niks aan vind, te organiseren niet en de middag zelf niet. Het kost me zoveel energie die ik liever aan leuke dingen besteed met hem alleen bijv. Of zelf een duurder cadeau geven waar hij wat aan heeft. Al dat prul wat je krijgt, kan gelijk de kliko in want hij doet er niks mee.
Ik ben benieuwd hoe het bij dochter gaat, want daar zitten 15 kindjes in de klas, dus ze zal vast ook wel niet gevraagd worden. Maar hopelijk word ze wel eens gevraagd. En dan moet ik voor haar er ook aan geloven, de eerste twee jaar thuis en daarna weg. En twee uurtjes vind ik meer dan genoeg als het thuis is.
Aargh, ik voel je pijn Janneke dat je zoontje zo verdrietig was. Zoiets raakt je als moeder.
Bij ons op school mogen uitnodigingen niet eens uitgedeeld worden. Dit moet uit buiten school om.
Ik denk dat het ook ligt aan wat de gewoonte is op school.
Ik zou ook de neiging hebben om me aan deze regel te houden maar bij DL op school is het juist de gewoonte om het op school uit te delen en is dat een heel onderdeel van de pret voor de jarige. Dus houden we ons daaraan.
Overigens zorg ik er wel voor dat alle vriendinnetjes worden uitgenodigd, ik wil niet dat iemand zich buitengesloten voelt!
Het is DL één keer overkomen dat een vriendinnetje haar niet uitnodigde, omdat die juist allemaal andere meisjes uitnodigde in de hoop met hen bevriend te raken. DL was daarover echt zo verdrietig. Maar ook als de uitnodigingen elders waren uitgedeeld had ze dat geweten. Als moeder zou ik dat dus niet toestaan (zolang ik het nog enigszins kan sturen dan ;))
Interessant dat bij jouw school het juist de gewoonte is om op school uit te delen Anke. Dat hoor ik niet vaak.
Jongste zoon zat in een klas waarin 8 jongens zaten. Het was eigenlijk altijd zo dat jongste nooit uitgenodigd werd. Alleen als er klassefeestjes waren waarbij meerdere kinderen tegelijkertijd hun verjaardag vierden en de hele klas mocht komen werd hij ook uitgenodigd. De eerste jaren nodigde hij zelf wel wat kinderen van zijn klas uit , maar daarna nooit meer. Uitnodigingen werden door ons altijd thuis bezorgd. Uitnodigingen door de klas meestal op het schoolplein.vriendjes van jongste zaten een klas hoger.laatste jaar van school had hij dus ook geen vrienden meer op school. Gelukkig bleven de jongens die toen op het voortgezet zaten hier nog wel komen.
Op de school van onze kinderen is het een geschreven regel. Ik ben er blij mee. Wij brengen de uitnodigingen na schooltijd rond. Als het kindje niet thuis is, doen we het in de brievenbus en vragen later na of de uitnodiging ontvangen is. Een keer ging het bijna mis, de ouders hadden niet goed in de brievenbus gekeken.
Vorig jaar werden mijn kinderen (in tegenstelling tot andere jaren) niet door een klasgenootje uitgenodigd. Daar waren ze wel verbolgen over. Heimelijk was ik er blij om, want met dat kindje (en ook de ouders/moeder) was het altijd gedoe. :-/
Ik vind het werkelijk interessant om te lezen dat er verschillende gewoontes en geschreven en ongeschreven regels zijn op dit gebied.
Na schooltijd rondbrengen vind ik een mooie formule.
En het is inderdaad echt wel handig om te checken of mensen de uitnodiging hebben gelezen en of ze kunnen. Zodat niet, zoals bij het broertje van Lykke hierboven, de helft niet komt opdagen.
Bij ons op school mogen geen uitnodigen in de klas of gang worden uitgedeeld.
Onze dochter had in februari haar 1e feestje. We hebben toen ook persoonlijk de kaartjes rond gebracht.
wat een goed idee om de uitnodigingen rond te brengen.dit artikel spreekt me erg aan. omdat mn zoontje pas uitgenodigd werd voor twee feestjes en zn tweelingbroer voor allebei niet.en als je die blik in zn ogen zag vond ik zo zielig.nou weet ik wel dat moeten ze ook leren maar toch.nou in dit ingeval apart rond brengen maakt dan niet uit omdat tie het dan thuis wel hoor.
maar voor andere kinderen in de klas.
ik kan me het van vroeger ook wel herinneren,de poulaire kinderen werden altijd uitgenodigd.
en ik was niet populair....
Ik sta er van te kijken, want dat was 'in mijn tijd' echt geen issue. Dat ik in reacties lees dat het zelfs door sommige scholen 'verboden' is om uitnodigingen uit te delen aan een select groepje... echt raar. Scholen moeten namelijk ook leren dat leerlingen met 'teleurstellingen' om moeten gaan. Daarbij, het is toch vaak al heel duidelijk wie je uit gaat nodigen? Ik had daar nooit moeite mee, ik weet zeker dat het aantal kinderen dat ik uit mocht nodigen gewoon werd afgestemd op hoeveel vrienden en vriendinnen ik had. En dat waren er nooit meer dan 7 tegelijk.
Kinderen die alleen 'populaire' kinderen uitnodigden hadden vaak geen vrienden en die populaire kinderen gingen dan ook vaak niet.
Maar ja. Kinderfeestjes waren toen ook niet echt prestige gericht. Je ging koekhappen en taart eten. Misschien dat feestjes nu heel erg anders zijn en misschien zijn zelfs jonge kinderen al bevangen door FOMO.
Ik snap het wel, maar toch lijkt het een beetje overbodig. Alsof die kindjes die niet uitgenodigd worden, er dan niet achter komen dat er een feestje gegeven wordt waarvoor ze niet uitgenodigd zijn? En er dan niet alsnog verdrietig over kunnen zijn?
En de klassen zijn tegenwoordig vaak inderdaad groot, 30 kinderen is geen uitnodiging. Er zullen weinig ouders zijn die zoveel kinderen op een kinderfeestje uitnodigen, dat het merendeel van de klas wel gaat en slechts een enkeling niet. Het zal eerder andersom zijn, dat de minderheid wel naar het feestje mag en de meerderheid niet.
Toch is het wel sneu als het altijd dezelfde is, die nooit uitgenodigd wordt.
Bij ons op school mag het niet, uitnodigingen uitdelen in de klas, om te voorkomen dat kinderen zich buitengesloten voelen. En toch gebeurt het heel veel. Ik vind het lastig, juist inderdaad, omdat je vaak wel weg gaat bij school en zo'n kind het dan alsnog wel merkt dat het niet is uitgenodigd. Maar om er nou inderdaad 32 uit te nodigen... Dat is ook wel weer een beetje veel.
Wat een onzin.
Dochter is 5 maar weet al feilloos wanneer welk feestje is en wie wel en wie niet mag komen.
Daar verandert uitdelen buiten achool niets aan.
Ik denk dat het idee is dat kinderen er dan minder met hun neus op worden gedrukt als ze niet worden uitgenodigd gw26.
ouders die uitnodigingen uitdeelden op het schoolplein vond ik zo vervelend! ik weet wel dat ik het vroeger erg vond als ik niet uitgenodigd werd, zo was er een exclusief clubje van ouders die dan heel overdreven op het schoolplein de uitnodigingen gingen uitdelen aan kinderen van dat clubje, zo flauw.. terwijl het super makkelijk is om op te letten en buiten schooltijd te doen ):
Ik vind het ook een kleine moeite om het buiten schooltijd te doen inderdaad. Afgezien van de vraag of kinderen te veel beschermd worden, is het gewoon sympathiek.
Ik nodig alle meiden uit de klas uit heb dit altijd al gedaan kom dan op twaalf of dertien personen want soms ook nog een nichtje erbij. Kaartjes na schooltijd uitdelen omdat er anders onrust in de klas is en de juf niet snel les kan geven. De allereerste keer vonden we het al lastig wie wel en wie niet mocht komen. Dochter speelt met alle meiden uit haar klas. Op een gegeven moment kwamen we op 8 wel en 4 niet. Persoonlijk vond ik het niet fijn voelen voor de laatste vier meiden. Dus dan maar allemaal. Feestje thuis gegeven. Als je zorgt dat je iets van een programma hebt is dat prima te doen. Ik heb ze eerst wat drinken met taart gegeven, dochter op de gang en de rest de cadeautjes verstoppen. Daarna hebben ze met zijn allen iets leuks gemaakt. Daarna nog stoelendans. Voor het eten haalde ik patat, als ik hier voor vijf euro haal heb ik meer dan genoeg voor de hongerige wolven. De frikandellen kroketten of minihapjes deed ik zelf in t frituur. Prima te doen. Afgelopen jaar door de drukte de verjaardag niet gevierd. Zijn nu voor t komende jaar aan t broeden op een feestje voor de hele klas. Ze wordt tien dus des te leuker om er wat extra aandacht aan te besteden.
Ik vind het goed van je dat je zo'n groot stel aan kunt Geldover!
Zelf heb ik hier ook een artikel voor klaar staan...
Omdat ik van mening ben dat het wel bij het leven hoort dergelijke teleurstellingen, maar het wel met wat beleid gedaan mag worden.
Onze kinderen delen de kaartjes dus wel uit op school, de oudste heeft altijd alle meisjes uit de klas op haar feestje aangezien dat er niet zoveel zijn. De jongste kan dat niet... dat zijn er teveel, daar hebben we nog niet 'openbaar' uitgedeeld omdat ik het voor kleuters te gevoelig vond maar nu ze een jaar of zes/zeven zijn denk ik ook, teleurstelling en acceptatie hoort er ook bij.
Toestanden zeg! Ik wist niet eens dat dit zogezegd speelde. Ikzelf en mijn kinderen ook weer hebben altijd uitnodigingen uitgedeeld in de klas. Dat hoort er toch bij. Ik snap jullie wel maar ik begrijp het niet, hier moeten ze toch mee leren omgaan hoor lijkt me zo. Net als wat mensen hierboven mij schreven in het dagelijkse leven krijgen ze er toch mee te maken, en ook al doe je het buiten school om ze weten toch wel wie er gevraagd word. Plus inderdaad als er vanuit school naar het feestje word gegaan zien ze ook het hele clubje samen vertrekken?
Ik dacht aan het onderwerp door het boek dat ik las Mijntje. En toen vond ik het eigenlijk wel heel intrigerend : )
Leuk om te lezen hoe de meningen verschillen hier over, evenals het beleid van scholen.
Bij ons worden de uitnodigingen gewoon op school uitgedeeld. Het is nooit zo'n verassing wie er wordt uitgenodigd...gewoon de vriendinnetjes met wie ze vaak spelen. Bij mijn jongste dochter zijn er 9 meisjes in de klas dus die komen allemaal bij elkaar. Mijn andere dochter heeft er 14 dus daar heeft ze een groepje van 7 van op haar verjaardag. En als ze in groep 8 zitten komen alle meisjes omdat het de laatste keer is in deze klas. Nooit een gedoe geweest hier...
Zo hoort het eigenlijk ook, dat het gewoon heel natuurlijk verloopt.
Bij ons gaat het deels via een uitnodiging en deels via de WhatsApp van ouders die ik ken