Reacties

Charlotte: als je kind dodelijk ziek is — 6 reacties

  1. De angst van iedere moeder. Toen een van onze kinderen bijna 4 was vonden we hem schokkend en trekkend in bed. Ik dacht dat hij dood ging! Na veel rond bellen, konden we eindelijk vier uur later naar het ziekenhuis. Achteraf natuurlijk gelijk 112 moeten bellen. Maar het beven was na 2 minuten over en hij weer helemaal normaal. De volgende ochtend gebeurde het weer, toen wel meteen 112 gebeld. Komt mijn man met hem naar benden hij is er niet meer, helemaal slap lag hj daar in zijn armen. Ik heb nog nooit zo hard gegild (en geloof me, ik kan behoorlijk gillen). Nee, hij is niet dood. Gelukkig was hij dat ook niet! Hij bleek na vele onderzoeken epilepsie te hebben. Na vier jaar is hij hier gelukkig overheen gegroeid!

  2. Ik denk dat iedere moeder daar schrik voor heeft. Zo een boek kan ik niet lezen, dan ben ik te verdrietig. En dan denk ik misschien dat het mij ook kan overkomen. Mijn mama was al in paniek toen ik een accident had met de fiets. Ik kwam er gelukkig van af met wat schrammetjes en blauwe plekken.

  3. Ik lees graag dergelijke boeken met verhalen gegrepen uit de realiteit. Enerszijds maakt het me verdrietig maar anderszijds besef ik dan maar al te goed hoe gelukkig we moeten zijn met een goede gezondheid....

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Ontdek meer van Huisvlijt

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder