Reacties

Supermarkt etiquette en regels: 6 do's en dont's! — 45 reacties

  1. Leuk onderwerp.
    Mijn dochter werkt (o.a) als kassière, het is idd lastig als mensen ineens weer terug de winkel in lopen terwijl je al aan het scannen bent voor die klant. Of wanneer de man al bij de kassa alles aan het uitladen is terwijl de vrouw nog volop aan het winkelen is...
    Je zegt zelf al hoe belangrijk oogcontact is en hoe vervelend voordringen is. Meestal mag de kassière de spaarpunten of poppetjes of whatever niet aan de volgende klant geven (en al helemaal niet zelf houden).
    Waar ik zelf ook een hekel aan heb: mensen die luidkeels hun protest tegen een vermeende fout in de kassabon aankaarten terwijl de kassière allang met een andere klant bezig is. Ga dan naar de klantenservice, die is daarvoor. En let ook zelf op terwijl je boodschappen aangeslagen worden, de kassamedewerker is idd geen robot.
    Wees gewoon vriendelijk, dat is voor iedereen het leukst!

  2. Ja inderdaad,wees toch gewoon vriendelijk en ze zien je graag terug komen!

    Ook kijk ik achter me om iemand met een klein boodchapje voor te laten gaan,maar vorige week liet ik al 3 mensen voorgaan dus ik laad de boodschappen op de band,hoor ik een harde klap achter me,iemand kwakte een madje keihard op de gond en begon heel hard te zuchten en te snuiven...de kassiere wees hem toen op de andere kassa want daar was de laatste persoon aan het afrekenen...hij verdween en wij gaven elkaar een vette knipoog;)

    • Ja, er is wel een limiet inderaad aan het aantal mensen dat je laat voor gaan. Anders kom je zelf nooit meer aan de beurt. Ik laat er denk ik maximaal 2 met heel weinig boodschappen voor gaan. Daarna vind ik echt dat ik zelf aan de beurt ben.

      Heel soms laat ik iemand voor gaan met bijna geen boodschappen, en die heeft dan vervolgens een vraag die ontzettend veel tijd kost! Daar word ik dan ook helemaal niet goed van!

  3. In Frankrijk gaat vaak de cassièrre dat regelen. Als zij naar de kassa loopt die opengaat spreekt ze iemand aan uit de rij en nodigt hem/haar uit naar andere kassa te gaan, de rest regelt zich dan wel. Over het algemeen is het daar ook veel beleefder allemaal. Maar ook langzamer daar erger ik me nogal eens aan. Uitgebreid kletsen met cassière of andere klanten, en dan niet opletten. Alles heel rustig gaan inpakken, dan rugzakje van rug halen, lang zoeken naar betaalmiddel, vooral cheques worden daar nog veel gebruikt met 2 identificaties!!!!, ook het pinsysteem is veel langzamer dan in Nederland. Het ergert me ook wel dat echtparen niet samenwerken. Vrouw staat niets te doen, man pakt alles in en betaalt ook, verdeel het dan dat scheelt enorm veel tijd denk ik dan.
    Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf vrij ongeduldig ben. Dochter heeft me wel al naar de auto gestuurd en zei ik reken wel af, ga jij maar vast de winkel uit, ze zag me gaan koken van het gedoe.

    • Dat vind ik een mooie oplossing dat de kassière het regelt! Bij de Aldi gebeurt dat ook vaak. Dat vind ik prettig, want zo komen inderdaad de mensen die het langst wachten eerst aan de beurt.

      Zoals jij het beschrijft in Frankrijk, klinkt inderdaad erg langzaam. Ik ben bang dat ik dan ook ongeduldig zou worden...

  4. Wat ik heel irritant vind is als mensen hun kar tegen me aan duwen of al tegen mij aanduwend hun boodschappen op de lopende band leggen. Gelukkig gebeurt dit niet vaak, maar meestal zeg ik er wat van en stom genoeg begrijpen die mensen niet dat ik het vervelend vind.

    Verder ben ik het helemaal met jou stukje eens. Hier bij de Lidl gaat het personeel naar de klant of wijst de klant aan die naar de nieuwe 'open' kassa mag gaan zodat het eerlijk blijft bij het wachten.
    Hier vlakbij is een buurtwinkel van een noordelijke keten. Daar gaat het bij de kassa altijd heel rustig aan en wordt er lekker even gekletst over van alles en nog wat. Vind ik wel wat hebben :-)
    Ik ga trouwens nooit naar winkels als het druk is, maar dat ligt aan mezelf want ik houd niet van drukte.

    • Oh ja! Die ken ik ook! Dat is inderdaad ook enorm hinderlijk. Ze komen als het ware met hun karretje in je persoonlijke levensruimte, en gaan dan nog duwen ook!

      Ik vermijd winkels ook bij drukte, en zal dus ook nooit op vrijdagmiddag of in het weekend boodschappen gaan doen. Sterker nog: ik zie het eigenlijk als mijn taak om dat door de week te doen, simpelweg omdat ik die mogelijkheid heb. Mensen die allebei de hele dag werken kunnen niet anders, maar ik wel. Zo help ik de drukte te spreiden!

  5. Wat Jolanda zegt, mensen die gaan zeuren over iets op hun kassabonnetje. En het antwoord is altijd standaard: ga naar de klantenservice. Snappen sommige mensen niet dat de kassiere al bezig is om iemand anders te helpen en inderdaad geen robot is?

    Wat ik ook vervelend is, als iemand voordringt en mensen dan onderling gaan staan klagen op zachte toon. Zeg dan hardop: meneer/mevrouw, ik ben eerder aan de beurt dan u. Mag ik er even langs?

    Of dat mensen dan iets vragen over een bepaalde actie ofzo, het verkeerd begrepen hebben en de kassiere dat uitlegt. En die mensen gaan dan vervolgens hardop staan klagen, boos doen. En dan het meest irritante: gaan ze om zich heen staan kijken, op zoek naar medestanders! Aaaarghhh!

    Persoonlijk ergernisje: bejaarde mensen die om hun dooie akkertje boodschapjes inpakken terwijl de kassiere dan al vrolijk als een malle al mijn boodschappen aan het scannen is, waardoor ik dus vreselijk moet haasten om mijn boodschappen bij elkaar te pakken want achter me staat de volgende al weer in mijn nek te hijgen.

    • Kostelijk! Die ken ik ook! En dan kijken ze soms ook nog heel wantrouwig of je niet hun boodschappen in jouw tas staat te laden…

      Zelf laad ik de boodschappen meteen in, in mijn tas of doos, na het scannen. Als de kassière klaar is met scannen, is de lopende band dus weer vrij bij de volgende. Of ik gooi alles in mijn karretje en neem het mee naar een rustige plek, en pak het daar in.

    • Ja precies, ik neem het mee naar een rustige plek, inpak tafel of een gesloten kassa. Ik krijg er zo de zenuwen van. Bovendien heb ik 9 van 10 keer een peuter in het karretje zitten dus dat is ook niet echt handig.

    • eerlijk gezegd erger ik me dood aan mensen die zoveel haast hebben dat ze zich ergeren aan bejaarden die in hun eigen tempo hun boodschappen inpakken.
      Als je daar al geen begrip voor op kunt brengen?!?!?

    • Dat komt inderdaad ook niet zo sympathiek over, maar hierbij spelen wat mij betreft de omstandigheden wel een rol. Als die bejaarden bijvoorbeeld op een drukke zaterdag zo uitgebreid en rustig hun boodschappen gaan doen, dan kan ik me de ergenis wel voorstellen.

  6. Ben zelf "in mijn jeugd" cassière geweest, en zie nu soms dingen gebeuren waar je vroeger voor op het matje geroepen zou worden.... Bij jouw laatste punt: het kan natuurlijk zijn dat je iets vergeet, en inschat dat je het sneller even haalt dan dat je later terug de winkel in moet. Vaak help ik dan even met de spullen op de band zetten, dan kan de persoon voor mij snel de winkel in om het vergeten te halen.

    Maar ik ben ook degene die weigert om af te rekenen voordat ik door de cassière begroet ben! ;-)

  7. ik laat zelf mensen met weinig boodschappen voorgaan als ik zelf een volle kar heb en heb me voorgenomen me niet meer zo druk te maken over het feit dat anderen misschien niet zo attent zijn, want je kunt daar toch niets aan veranderen en het kost je alleen een hoop energie die je beter aan andere dingen besteden, natuurlijk zou ik liegen als ik me er nooit druk over maak,maar probeer het wel te beperken.

  8. Ik vind dat je niet altijd iedereen met minder boodschappen voor hoeft te laten. Ik maak het regelmatig me dat mensen met weinig boodschappen het een RECHT vinden om voor te mogen. Dat is het niet, het is een voorrecht. Vooral als ik net 3 tot 5 boodschappen meer heb. Soms komt het ook gewoon niet uit.

    Ik heb een beetje een allergie voor mensen die menen dat de nulmerideaan door hun bilsplit heen loopt (en dat de wereld dus om hen heen draait). Mijn tijd is net zo waardevol.

    Wat ik nu soms meemaak is ook wel redelijk egocentrisch; mensen zien dat ik moeilijk loop en trekken een sprintje om me voor te zijn bij de kassa, staan daar dan nog tevreden met zichzelf te glimlachen dat het ze gelukt is ook. Sja, jouw ding... als jij er lekker op slaapt 's nachts.

    • Ben ik met je eens.
      Het is geen plicht maar een gunst.
      Als ik al twee mensen met 1 booschap voorgelaten heb hoef ik vanmezelf niet persee nummer 3 ook nog voor te laten.

  9. Daarnet ook gaan winnkelen en ik liet de 2 heren achter mij ook voor, ze hadden een zakje sandwiches en 1 pakje beleg en ik een overvolle kar die ik nog moest beginnen uitladen, is toch helemaal geen probleem, maar ik ken het ook wel, iedereen de pas afsnijden om toch maar eerst aan de net geopende kassa te kunnen komen, echt heel vervelend vind ik dat.

    Ik begroet ook altijd de kassierster en zeg bij het weggaan daag.
    Ik denk trouwens dat de meeste dingen wel al zijn opgesomt...

  10. Tja, ik laat ook heel vaak mensen met een enkel dingetje of een paar dingetjes voorgaan. Ik vind dat niet meer dan normaal en hoop dat als ik zelf een keer met één dingetje sta, ik ook voor mag. Er zit wel een limiet aan, soms heb ik al meerdere mensen voorgelaten en heb ik inmiddels alles uit de kar op de band staan. Dan ben ik zelf aan de beurt. Vooral in de zomer als ik ijsjes op de band heb liggen ;-) Waar ik me aan erger: dat mensen geen karretje pakken maar een doos en dan toch een flinke hoeveelheid boodschappen daarin weten te persen. Dan staan ze zuchtend en steunend achter je in de rij, waarschijnlijk in de hoop dat je ze voor laat gaan want ze hebben het zo zwaar met die doos in de armen. Nou, daar ben ik één keer ingestonken. Er kwam meer uit die doos dan ik op dat moment in mijn karretje had. Nu denk ik wel eens: je zet die doos maar op de grond of je had maar een karretje moeten pakken.

  11. Ik heb vooral een hekel aan de mensen die (vaak nog vrij brutaal ook) vragen/zeggen dat ze voor mogen, omdat ze weinig hebben. Als het kan, dan laat ik uit mezelf iemand met plezier voor, maar ik heb geen zin in gezeur daarover. Soms ben ik ook gewoon druk en heb ik er geen tijd voor om langer in de rij te staan dan nodig is. En dan zeg ik ook gewoon 'nee', ook al kijken ze je dan raar aan. Zelf vraag ik het ook nooit, hoe goed het me ook uit zou komen. Zo'n aanbieding moet komen van degene voor je, je hoeft 'm niet te claimen.

    Daarnaast ben ik een behoorlijk snelle shopper, nog voor ik betaald heb, zit alles weer netjes in de tassen in de kar, dus ik laat mensen echt niet langer wachten dan nodig is.

    • Ik vraag het ook niet, dat voelt dan weer een beetje brutaal. En zoals hierboven iemand zei: het is geen recht om voor te mogen, maar wel een privelege.

      Ik ben ook een snelle shopper: ik zorg dat de mensen na mij snel aan de beurt zijn.

  12. Ik laat alleen klanten met weinig boodschapjes voorgaan als het afrekenen binnen de tijd van het uitladen van mijn eigen boodschappen kan plaatsvinden:ik heb namelijk ook een hekel aan het tijdrovende boodschappen doen en hoef niet op te draaien voor het inefficiente boodschapje van de ander. Overigens vraag ik zelf nooit of ik voor mag met een enkel boodschapje, dat vind ik not done.
    Cassieres die tijdens het scannen nog uitgebreid babbelen met je voorganger of alvast over mij heen met de volgende babbelt daar heb ik een hekel aan. Zeker als ze daarbij vergeet mij te groeten (en dat niet groeten is sowieso een veel voorkomende ergernis).

  13. Hier bij de supermarkt (Curacao)gaat het er bij de kassa een stuk relaxter aan toe. Je laat eventueel mensen met minder aankopen voorgaan, zet alle spullen op de band, laat het karretje staan, dit wordt weggehaald door een winkelbediende. Terwijl je afrekent, een praatje maakt, pakt een andere winklebediende je boodschappen in en brengt deze naar de auto. Het is geen enkel probleem om nog een keer terug te lopen voor iets wat je bent vergeten, alleen vakantiegangers uit NL staan dan te zuchten en te mopperen in de rij :). Maar echt oogcontact maak je niet met de kassiëre, dit wordt onder de curacaose bevolking als niet netjes ervaren. Wel een praatje.

    Groet Petra

    • Ik kreeg dan ook 3 jaar terug toen ik in NL was een figuurlijk koude douche.

      Voor iemand die even in NL is en naar een supermarkt gaat:

      Eerst sta ik buiten te rukken aan een karretje, oeps, daar moet een euro in :( aangezien ik dat niet wist, moest ik dus wisselen, vrij weinig mensen willen dat.

      Ik leg mijn aankopen op de band en zeg netjes goedemorgen. Mevrouw uw karretje. Karretje? Ja,(ongeduldig) uw moet uw karretje meenemen. Oh, sorry mevrouw, en pak vervolgens mijn karretje.

      Ik vertel vriendelijk dat ik dit niet uit slordigheid doe, maar omdat ik waar ik vandaan kom, dit niet ben gewend. Waarop de kassiere mij verveeld aankijkt en zegt, wilt u uw boodschappen inpakken? Ik heb geen tas, want ook dat regelen de medewerkers bij ons.

      En daarna staat de hele rij te zuchten, omdat ik niet al het geld juist geteld kreeg, onwennig want het waren euro's. Ooit gaf ik gewoon guldens uit en woonde ik in NL, dus was het even wennen. Woon nu al zo lang hier.

      Al met al kan ik er nu wel om lachen, maar deze kassiere en het publiek achter mij, dacht vast dat ik net "los" was of zo. Ziet er nederlands uit, praat vloeiend nederlands, maar gedraagt zich of ze tientallen jaren onder een steen heeft gezeten :)

      Inmiddels een heel verhaal, rest mij nog te schrijven dat ik al jaren van je blogjes geniet.

      Fijn weekend.
      Groet Petra

  14. Ik erger me aan mensen voor me die eerst alle boodschappen inladen (niet te snel) en dan pas afrekenen, terwijl de cassiere al lang klaar is.

    • Ik ook! En helemaal als ze eerst lekker relaxt met de handen in de zakken staan te kijken hoe de kassiere alles scant, en pas als ze daarmee klaar is de spullen in hun karretje laden. En pas daarna gaan betalen...

  15. In mijn vorige woonplaats (ergens in NoordHolland) waren de mensen zo onvoorstelbaar onbeschoft, dat het personeel regelmatig om overplaatsing vroeg.
    Schering en inslag dat mensen gewoon vast hun karretje bij de kassa zetten om vervolgens rustig te gaan winkelen.
    En owee als je het lef had om dat karretje opzij te schuiven.
    Schreeuwen tegen de cassieres was ook schering en inslag.
    Of op hoge poten eisen dat ze voor mochten omdat ze haast hadden.
    Hoe vaak ik daar niet meisjes huilend achter de kassa aantrof.
    Niet te begrijpen.
    Ik ging altijd met respect met die hardwerkende meisjes om.
    En was dan ook razend populair.
    Toen ik er na mijn verhuizing nog eens terugkwam werd ik luidkeels begroet en kreeg te horen dat ik gemist was.

    Hier in het zuiden maak ik dit soort gedrag maar een enkele keer mee, en de amokmaker is dan steevast een vakantieganger met hetzelfde accent als ik.
    Dan schaam ik me ter plekke plaatsvervangend dood.

    • Het ergste voorbeeld uit mijn oude woonplaats was wel die keer net voor kerst.
      Er stond een mandje op de grond bij de kassa en verder was er niemand te zien.
      Dus ik zet mijn paar boodschappen op de band.
      Begint er achter me iemand tegen me te krijsen, onvoorstelbaar.
      Omdat ik geen zin had in problemen haal ik rustig mijn paar boodschapjes weer van de band en laat de woedende dame voorgaan.

      Maar daar hielt het niet bij op.
      Terwijl ze de spullen op de band zet, krijst ze rustig door.
      Ze ergerde zich aan die rare smoel van me, ze kon wel zien dat ik ernstig gestoord was en zo ging het maar door.

      Tot mijn stomme verbijstering, ging er in een andere rij nog een vrouw mee staan krijsen, hoe gestoord ik was.
      Ik bleef neutraal en ging er verder niet op in. (daar was ik ook te verbijsterd voor)

      Bij het naar buiten lopen wenste ik haar vriendelijk maar zeer nadrukkelijk "U ook prettige feestdagen he".

    • Dit is echt de topper van nare kassa ervaringen! Ik kan me voorstellen dat je verbijsterd was. Wat een rare toestand! Goed dat je zo rustig en vriendelijk kon blijven.

  16. Wat ook ergerlijk is, een mandje boodschappen bij de kassa zetten en vervolgens nog drie minuten door de winkel lopen om je vergeten artikelen op te halen, terwijl een ander in die tussentijd allang zijn boodschappen zou kunnen afrekenen. Dat heb ik dus laatst meegemaakt. Ik ben het mandje gewoon voorbij gelopen en heb mijn boodschappen afgerekend. Of mensen die niet kunnen lezen en vervolgens met contant geld bij een pinkassa staan en toch echt niet van plan zijn om te pinnen, want het bedrag is zo klein, en vervolgens naar een andere kassa gaan.

  17. Ik hou me aan het merendeel van deze etiquette regels. Behalve bij het openen van een nieuwe kassa mensen voor laten gaan, maar ik ren er ook niet op af.

    Ik probeer vaak een praatje te maken over iets sufs met de kassière en ik vind het belangrijk om diegene ook een prettige dag/avond/weekend te wensen.

  18. Heel herkenbaar! Zelf woon ik in een dorpje, waar ik vanuit de stad naar toe verhuisd ben. Ik moest er heel erg aan wennen dat klanten hier uitgebreid gaan staan klessebessen met de kassière. Zich niks aantrekkend van haastige klanten achter hun. Ik heb me wel eens staan te verbijten.

  19. Wat ik hier nog niet ben tegengekomen en wat mij de laatste tijd steeds vaker overkomt, is dat degene die achter mij staat alvast zijn of haar boodschappen op de band zet, terwijl ik net mijn kar begin uit te laden. Vreselijk irritant! Zelfs als de cassière er iets van zegt luisteren ze nog niet en gaan gewoon door. Dan kan ik dus niets meer op de band zetten en moet de boodschappen één voor één aan de cassière geven! Dit is toch echt van de zotte....

    • Dat is inderdaad irritant. Ik wacht altijd netjes tot iemand zij of haar kar leeg heeft, voordat ik mijn spullen ga neerleggen. Vorige week deed iemand dit ook bij mij, maar werd gecorrigeerd door de kassière. Dat gaf me een aangenaam: 'Lekker puh!' gevoel.

      Je zou anders bijna per ongeluk expres hun boodschappen van de band afschuiven terug in hun karretje. Gewoon om plek te maken voor jóuw boodschappen...

  20. ik gebruik altijd mijn manieren, overal waar ik kom en doe wat ik moet doen, ik wacht mijn beurt niet graag af, maar doe het enzo
    maar als er iemand kort bij me komt staan, of met zijn kar tegen me duwt, dan krijg ik het!
    .Een @->- voor U.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Ontdek meer van Huisvlijt

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder